Rejha u Beču

Poslednje godine koje je proveo u Beču, zaključno sa 1808, predstavljaju jedan od najplodnijih perioda u stvaralaštvu ovog kompozitora. Rejha je u Beču stavio akcenat na žanrove kamerne muzike, eksperimentišući sa različitim instrumentacijama i proširujući okvire tipičnih tretmana tradicionalnih ansambala. Njegov prvi opus gudačkih kvinteta, iz 1805. godine, pisan je za ansambl koji uključuje dva violončela; nastavljajući tradiciju Luiđija Bokerinija, Rejha neretko ide i korak dalje, te violončelo zapravo preuzima mesto solističkog instrumenta, a kvinteti bivaju oblikovani u koncertantnom stilu. Rejha je takođe eliminisao igrački stav iz ciklusa, a prostor koji je otvorila trostavačna struktura iskoristio je da proširi obime sonatnog alegra. Na početku večerašnje emisije čućete prvi kvintet iz ove zbirke, u A-duru, koji tumače violončelista Aner Bilsma i kvartet Larkibudeli. Pored visokog stepena melodijske invencije, odlika Rejhnih kamernih dela u ovom periodu je i upliv folklornog tematskog materijala, što se u ovom kvintetu odražava na finalni stav, pisan na „rusku temu".

Francuski kompozitor engleskog porekla, Žorž Onslo, bio je četrnaest godina mlađi od Rejhe, a nakon Rejhinog odlaska u Pariz, Onslo je postao i njegov učenik kompozicije. Centralno mesto u opusu Žorža Onsloa zauzima upravo gudački kvintet. Njegov pristup gudačkom ansamblu čini ga bližim bečkim nego li francuskim kompozitorima, te ne čudi što su njegova dela bila najpopularnija u Austriji i u Nemačkoj. Gudački kvinteti Žorža Onsloa nalazila su se redovno i na koncertnim repertoarima bečkih ansambala kamerne muzike.

Autor Srđan Atanasovski
Urednice Ksenija Stevanović i Sanja Kunjadić