Savska padina: Tragovi urbanog razvoja Beograda (19. i 20. vek)

„Savska padina na desnoj obali Save sa zaleđem predstavljala je jedan od najbitnijih delova Beograda u modernoj istoriji nakon dobijanja autonomije u prvoj polovini 19. veka... Prostor savskog priobalja pripada širem pojasu Savske padine: ona se proteže do Kalemegdana, beogradskog „grebena" (Knez Mihailove ulice), Terazijskog platoa i ulice Nemanjine i Kneza Miloša. Savskom padinom se može smatrati celokupni prostor koji se spušta sa „grebena" ka Savi, suprotno od dunavske strane koja se spušta ka Dunavu. Često se priobalni deo Savske padine, ipak, izjednačava i sa Savamalom, koja čini samo istorijski deo tog prostora: gornji deo današnje Ulice Gavrila Principa. Savsko priobalje pokriva prostor od ušća Save u Dunav do kraja Bare Venecije i obale Železničkog mosta. U vremenu koje prethodi međuratnom (1918-1941) i posleratnom periodu (nakon 1945) savsko priobalje i padina su predstavljali jedan od najvažnijih delova grada." (Iz knjige „Savska padina: Tragovi urbanog razvoja Beograda (19. i 20. vek)" Harisa Dajča).

U ovonedeljnoj Riznici govorimo o Savskoj padini,koja je u modernoj istoriji Beograda, nakon dobijanja autonomije, u prvoj polovini 19. veka, predstavljala novi centar grada, ubrzanog razvoja, da bi vremenom i u novim okolnostima, posle Prvog svetskog rata, polako stagnirala, do konačne degradacije krajem 20. veka, ali, i o njenom ponovnom oživljavanju u drugoj deceniji 21.veka.

Gost emisije je istoričar dr Haris Dajč, docent Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, autor monografije „Savska padina: Tragovi urbanog razvoja Beograda (19. i 20. vek).

Autor i voditelj: Dušanka Zeković.