Majstori baroka – Alesandro Stradela

Rođen 1639. godine, italijanski kompozitor, pevač i violinista Alesandro Stradela smatra se jednom od najsvestranijih i najuticajnijih muzičkih ličnosti sredine sedamnaestog veka. Potiče iz plemićke porodice koja mu je pružila sveobuhvatno opšte i muzičko obrazovanje, a njegov društveni položaj omogućio mu je da uspostavi profesionalne veze sa uticajnim porodicama u centralnoj i severnoj Italiji, i tako podstakne svoju muzičku karijeru. 

Kompozitorski zanat je izbrusio u Rimu, odakle i datiraju prvi zapisi o njegovoj kompozitorskoj delatnosti. Godine 1667. godine, 11. marta izveden je Stradelin latinski oratorijum za laičko Bratstvo Raspeća pri crkvi Svetog Marčela, koji je kasnije izgubljen. Ubrzo nakon toga kompozitor je počeo da dobija narudžbine i do početka 1668. godine napisao je, između ostalog, i prolog za komičnu operu Jakopa Melanija Il Đirelo. Podaci o Stradelinim profesionalnim aktivnostima ukazuju na to da je osim u Rimu, živeo i u Modeni, Veneciji, Firenci. Dokumenti svedoče i o muzičarevim „smelim avanturama", koje su dovele do toga da mu je u više navrata bio ugrožen život, da bi 1682. godine u Modeni, plaćene ubice uspele u naumu i lišile ga života. Stradelin, kako se često posmatra, uzbudljivi i avanturistički život, o kojem zaključujemo samo na osnovu nagađanja i šturih činjenica, bio je tema osam opera iz 19. veka i jednog romana.

Danas je Alesandro Stradela poznat prvenstveno po svojim vokalnim delima - kantatama, oratorijumima, operama - ali pod‌jednako su izuzetne i njegove instrumentalne kompozicije, posebno one za dva i tri instrumenta. Kao što to bio čest slučaj u vreme u kojem je živeo, Stradela se nije starao o svojim rukopisima koje je poverevao često beskrupuloznim muzičkim izdavačima. Nakon njegove prerane smrti, oko 300 primeraka partitura završilo je raštrkano u više od pedeset biblioteka i zbirki, zbog čega se muzički opus ovog autora još uvek otkriva i valorizuje. 

Autorka: Saša Tošković