Stvaralaštvo Johana Baptista Kramera

Kramer je bio jedan od najpoznatijih pijanista svog doba, a izvođačkom tehnikom i kompozicionim stilom direktno je doprineo razvoju idiomatskog pijanističkog izraza. Rođen u muzičkoj porodici u Manhajmu, 24. februara 1771. godine, Kramer se već sa tri godine pridružio u Londonu ocu koji je napustio orkestar manhajmskog elektora i postao vodeći violinista u engleskoj prestonici, sarađujući sa Johanom Kristijanom Bahom u organizaciji javnih koncerata. Mladi Kramer debitovao je kao pijanista već sa deset godina, a sa sedamnaest je ostvario svoju prvu turneju, posećujući gradove Francuske i Nemačke. Solistički klavirski koncerti bili su glavna dela na programu javnih nastupa koji su Krameru služili za demonstraciju pijanističkog virtuoziteta. U periodu od 1795. do 1825. godine, objavio je ukupno devet koncerata.

Uprkos časovima violine koje mu je držao otac, Kramer je od ranog detinjstva pokazivao ljubav prema klaviru, te je svoje obrazovanje nastavio najpre sa pijanistom Johanom Samuelom Šreterom, a zatim i sa Mucijom Klementijem. Iako su časovi kod Klementija zbog brojnih turneja trajali samo godinu dana, smatra se da je ova saradnja bila ključna za Kramerov umetnički i pijanistički razvoj. Naime, Klementi je bio jedan od prvih autora koji su kreirali kompozicioni idiom prilagođen modernom engleskom klaviru svog doba, te jedan od začetnika engleske pijanističke škole. Svojim opusom klavirskih sonata ovaj italijansko-engleski autor je privukao veliku pažnju, između ostalog i zbog toga što se nije radilo o delima prilagođenim amaterima i kućnom muziciranju, što je bio običaj, već virtuoznim delima koja je kompozitor izvodio i na svojim javnim nastupima. Klementijeva trostavačna Sonata za klavir u ge-molu, opus 34 broj 2, objavljena 1795, predstavlja primer rigoroznog motivskog razvoja zasnovanog na sažetim motivima. Andreas Štaejr svira na istorijskom klaviru. 

Autor Srđan Atanasovski

Urednica Sanja Kunjadić