Nova diskografija – Mocartova Misa u ce molu

Za svoje prvo izdanje za izdavačku kuću Pentaton, ovaj ansambl već pozamašne diskografije, odabrao je jedno od dva najznačajnija Mocartova vokalno-instrumentalna ostvarenja – Veliku misu, Kehlova oznaka 427, koja je, kao i Rekvijem ovog kompozitora, ostala nedovršena. Delo koje je napisano 1783. godine, predstavlja jednu od najpopularnijih i najčešće izvođenih duhovnih kompozicija na repertoaru, uprkos izostanku najvećeg dela stava Kredo i kompletnog završnog stava Agnus Dei, a za potrebe izvođenja, Mark Minkovski se opredelido za redakturu Helmuta Edersa iz 1985. Ovu partituru, francuski dirigent izvodi sa gotovo kamernim ansamblom - uz ansambl Muzičari iz Luvra, koji sviraju na originalnim instrumentima, na ovom snimku ćete čuti još samo četvoro solista, kao i hor od samo devet pevača. Ovako redukovan izvođački sastav, nedostatak masivnosti u zvuku kompenzuje fleksibilnošću i neposrednošću, koju dodatno pojačava besprekorno tehnički zabeležen zvuk na ovom snimku. Ono što kritika ističe jesu znatno brža tempa koja Minkovski postavlja u gotovo svim odsecima, osim u početnom Kredu, koji i predstavlja najupečatljivi segment Mise. U poređenju sa referentnim interpretacijama, poput onih koje su ostvarili Masaki Suzuki, Eliot Gardiner ili Filip Herevege, Minkovski nameće tempo koji u slučaju solističkih nastupa pruža relativno malo prostora za istraživanje svih emocionalnih nijansi teksta. Stoga utisak koji ostavljaju solistički nastupi, posebno soprana, ostaju u senci numera koje izvode hor i orkestar, iako njihovi glasovi savršeno odgovaraju numerama koje interpretiraju. 

Urednica emisije: Ivana Neimarević