Curious Classics festival – Milind Tulankar

Ovo je bila retka prilika da se indijska muzika čuje na instrumentu koji mnogi naučnici smatraju za jedan od najstarijih na svetu. Džaltarang se pominje u najpoznatijoj knjizi hinduističke i sanskritske književnosti – Kama Sutri, koja datira iz perioda između 400. godine pre nove ere i 300. godine nove ere. Naziv instrumenta potiče od reči džal, što u prevodu znači voda i tarang – što znači talas, čime se direktno aludira na način proizvođenja zvuka na ovom instrumentu. Sastoji se od niza porcelanskih ili bronzanih činija sa vodom koje su postavljene u polukrug, a koje muzičar nežno udara po ivicama drvenim batovima. Količina vode omogućava prilagođavanje željenoj visini tona, u zavisnosti od svirane rage. Iako danas izuzetno mali broj umetnika zna da svira na džaltarangu, instrument ima i dalje značajno mesto u indijskoj muzičkoj tradiciji.

Jedan od savremenih izvođača je upravo Milind Tulankar, čiji je deda Šankar Kanhare bio poznati virtuoz. Ovaj renomirani instrumentalista studirao je i santur i tablu, a potom i sitar kod čuvenog maestra Ustada Šahida Parveza. Nastupa širom Indije, ali i u inostranstvu i uspešno propagira džaltarang brojnim snimcima koje je ostvario za televiziju i radio, a pre nekoliko godina napisao je i knjigu o ovom zanimljivom instrumentu.

Na koncertu održanom 8. marta u dvorani Stalet u Stokholmu, pored Tulankara nastupili su još i Ganeš Papal na pakhavadžu, dvostranom bubnju i Ganeš Tanvade na tabli. 

Urednica emisija Marija Vuković