Umetnost interpretacije – Mihail Pletnjov

Mihail Pletnjov, jedna od centralnih figura savremene muzičke scene, rođen je 1957. godine u Arhangelsku, na severu Rusije. Studije klavira završio je na Moskovskom konzervatorijumu u klasama Jakova Fliera i Leva Vlasenka. Pažnju ruske, ali i šire svetske javnosti, privukao je osvajanjem Zlatne medalje na prestižnom Međunarodnom takmičenju Čajkovski u Moskvi, 1978. godine. Ovaj događaj bio je podsticaj dvadesetogodišnjem umetniku, koji se u godinama koje su usledile profilisao u jednog od najtraženijih pijanista današnjice.
Tokom osamdesetih godina, Pletnjov je razvijao plodnu koncertnu karijeru beležeći nastupe sa najznačajnijim orkestrima sveta i sarađujući sa dirigentima kao što su Zubin Mehta, Klaudio Abado, Lorin Mazel i drugi. Afinitet za dirigentski poziv iskazao je još 1980. godine kada je imao i svoj debitantski nastup, ali je odlučujući događaj za njegovo puno profesionalno posvećenje ovoj vrsti umetničkog delovanja bilo to što mu je 1988. godine Mihail Gorbačov dao dozvolu da osnuje Ruski nacionalni orkestar, prvi ansambl koji nije bio pod direktnim državnim patronatom. Ovaj orkestar će se tokom devedesetih godina pod vođstvom Pletnjova, uzdići u jedan od najboljih u Rusiji, a svojim kvalitetom afirmisaće se i na svetskoj muzičkoj sceni. 

Devedesete godine označile su i nov zamah u pijanističkoj praksi Mihaila Pletnjova, kada ovaj umetnik kreće na turneje, naročito na Zapadu. Potvrda njegovog istaknutog doprinosa svetu pijanizma usledila je 1998. godine kada su njegovi snimci transkripcija dela Petra Čajkovskog objavljeni u prestižnoj ediciji Najveći pijanisti 20. veka diskografske kuće Filips. Pomalo paradoksalno, kao već legendarni pijanista, Pletnjov tek 2000. godine prvi put nastupa u Karnegi holu. Snimak sa tog nastupa objavljen je u izdanju Dojče gramofona, izdavačke kuće sa kojom sarađuje više od petnaest godina.
Kao pijanista koji je prevashodno usmeren na dela romantičarske epohe i sa posebnim afinitetom ka ruskim kompozitorima, Pletnjov je svoj dirigentski angažman u repertoarskom smislu usmerio u istom pravcu. Kao istaknuti interpretator dela Frederika Šopena, Franca Lista, Petra Čajkovskog i Sergeja Rahmanjinova, između ostalih, Pletnjov je poslednjih godina dobio izuzetne ocene i za izvođenja dela Ludviga van Betovena, među kojima su sa posebnim pohvalama u kritici izdvojeni klavirski koncerti ovog kompozitora, u izdanju Dojče gramofona. U njima se Pletnjov prikazao upravo u dvostrukoj ulozi – kao pijanista i dirigent. Pored mnogih studijskih aktivnosti sa Ruskim nacionalnim orkestrom sa kojim je, između ostalog, snimio dela Petra Čajkovskog, Aleksandra Skrjabina i Igora Stravinskog, 1994. godine je zabeležio i Drugu simfoniju u e-molu Sergeja Rahmanjinova. Na snimku ovog dela koje ćete čuti, Pletnjov se pokazuje kao dirigent posvećen istančanom oblikovanju partiture, koji posebnu pažnju poklanja emotivnom sadržaju čije profilisanje sprovodi kroz originalno osmišljenu diferencijaciju orkestarskih planova.

Autor emisije Stefan Cvetković