Trezor: Moj otac Vlada Stojiljković

Napisao je 10 radio drama za odrasle i 19 za decu, koje su nagrađivane i izvođene u nekoliko evropskih zemalja, više od 80 televizijskih scenarija i nekoliko sinopsisa za crtane filmove. Objavljivao je svoje radove u više časopisa za decu. Autor je 11 knjiga za decu i odrasle. Sam je ilustrovao mnoge svoje knjige i knjige domaćih i stranih autora za decu. Član je Udruženja književnika Srbije, Udruženja likovnih umetnika primenjenih umetnosti Srbije i Redakcije internacionalne revije SIGNAL. Sedamdesetih godina aktivno je učestvovao u signalističkom pokretu.

Putem nekih beogradskih adresa Vlade Stojiljkovića, vodi nas njegov stariji sin Miša. Na Dorćolu je to ulica u kojoj je živeo i radio i u kojoj još uvek živi njegova porodica, obližnja škola ,,Braća Baruh“ gde su njegova deca išla, zatim Filološki fakultet na kojem je diplomirao engleski, Fakultet primenjene umetnosti na kojem je želeo da studira, a nije. Potom Atelje 212, u koji je često dolazio, a najčešće da uživa u glumačkim bravurama u predstavi Kralj Ibi (u njegovom prevodu Žarijevog teksta). Njegove kafane su ,Srpska kafana i nezaobilazni bermudski trougao koji su oko Radio Beograda i Politike stvarale kafane Lipa, Grmeč i Šumatovac. Radio Jugoslavija gde je Stojiljković radio kao novinar u Engleskoj redakciji. Šetnja kroz životne adrese pesnika, prevodioca i ilustratora, Vlade Stojiljkovića, završila se u Redakciji dečjeg programa Radio Beograda, u kojoj je radio do kraja života.

Učesnici Miša Stojiljković, Kiril Panov, sagovornik Bojana Andrić, snimatelj Milan Ilić, asistent snimatelja Igor Stojković, snimatelj zvuka Milan Đorđević, rasvetljivač Srđan Veličković, snimatelj saradnik Milena Jekić, organizator Gordana Grdanović, grafička obrada Nikola Rafajlović, Mićun Drinčić, montažer Milorad Ćitić, autor Bojana Andrić.

Redakcija za istoriografiju 2010.