Nikola Kopernik, naučnik koji je stavio tačku na mračni srednji vek

Gotovo se sa preciznošću može reći da je mračni srednji vek završen 1543. godine kada je objavljena knjiga o revoluciji nebeskih sfera, Nikole Kopernika. Igrom sudbine, Kopernik je umro iste godine.

Veliko poljski naučnik, matematičar, lekar, jezuita, revolucionarnom heliocentričnom teorijom zauvek je pokrenuo Zemlju, a zaustavio Sunce.

Bio je to epohalni, gigantski naučni korak kojim se iz antike ušlo u moderno doba. Istine radi, Kopernik je tvrdio da on nije tvorac teorije heliocentrizma, već da je prvi stvorio celoviti sistem. Bio je to plod višedecenijskog upornog istraživačkog rada tokom raznih studija u više evropskih gradova. Posebno mesto zauzima Rim.

„Kopernik je u četvrtoj knjizi svog velikog dela O kruženju nebeskih tela opisao da je u Rimu 1500. u noći između 5. i 6. novembra posmatrao pomračenje Meseca. Ne navodi precizno mesto, ali je gotovo izvesno da je nebeski fenomen gledao sa Palatini ili Koloseuma. Njegovo otkriće, kako ističe i naziv izložbe, Revolucija sveta, zapravo je drugačiji način da se vidi okruženje, Univerzum. Kopernikovo delo nam pomaže da gledamo u budućnost, otvarajući nam nove horizonte“, kaže Alfonsina Ruso, direktorka Arheološkog parka Koloseum.

Kuriozitet je da je Kopernik 1533. svoju teoriju izneo papi Klementu Sedmom, a otkriće poljskog astronoma ubrzo je prihvaćeno u naučnim krugovima, uključujući Keplera i Galileja.

Renesansno trojstvo – nauka, vizija i umetnost, osvojili su društveni prostor, pa je uplašeni kler predvođen protestantskim teolozima započeo lov na naučnike, da bi Kopernikova knjiga 1616. završila na listi zabranjenih.

Isuviše kasno. Već je bila pokrenuta nezaustavljiva naučna putanja. Svet bi bio neuporedivo bolje, pravednije, lepše mesto za život kada bi ljudi češće primenjivali suštinsko prvo Kopernikovo pravilo: Promeni ugao gledanja. Iz druge perspektive često se bolje i dalje vidi.