Život i standardi: Srbi u Prištini

Priština je najveći grad na Kosovu i Metohiji, ali u njoj od 1999. godine ne živi više od 40.000 Srba.

Naša ekipa prošetala je užim centrom grada, pored hotela Grand na glavnom šetalištu, nekada Vidovdanskom ulicom, koju svi njeni prognani građani i te kako dobro pamte. Gužva nam ukazuje da se veliki broj ljudi slio iz albanskih sela ali i iz susedne Albanije.

Tražimo Srbe i nalazimo ih u zgradi JU programa, nisu spremni da govore pred našom kamerom jer se boje posledica. U svom gradu ne živi ali je često u njemu pisac Radmila Todić Vulićević čija borba oko uzurpiranog stana predugo traje. Ni manje ni više uzurpator je Kaćuša Jašari stari albanski politički kadar.
Hram Hrista Spasa u centru grada predmet je skrnavljenja i podsmeha ali njegovo prisustvo podseća Albance na proterane stanovnike tog grada da on i njima pripada.
Ulica Kosančić Ivana kod stare pijace je mesto gde se može čuti srpski jezik zahvaljujući novinarima i tehničarima koji rade pri drugom kanalu RTK na srpskom jeziku, koji je otvoren 2012. godine.
U Crkvi Svetog Nikole dvojica sveštenika sa porodicom. Kažu nam da danas u Prištini živi ukupno 42 Srba, ne računajući one koji rade za različite međunarodne organizacije a stanuju u okolnim srpskim selima.

Šta je najveća prepreka povratku Srba u gradove?
Kako žive malobrojni Srbi u Prištini, saznajemo na licu mesta.

Autorka emisije Svetlana Vukmirović, proizvedeno 2014. godine

Život i standardi: Srbi u Prištini

Програмска шема

Коментари