Albanija, Majk Pens u sedištu Mudžahedin-e Kalka

Majk Pens poslednji je u seriji nekadašnjih visokih zvaničnika SAD, koji se pojavio na događajima koje organizuje kontroverzna grupa iranskih disidenata - Mudžahedin-e Kalk. Pens je u petak stigao u Albaniju, gde su posle sudara sa proiranskim milicijama, sklonjeni pripadnici ove organizacije.

Bivši potpredsednik SAD je sa suprugom stigao u Drač, gde se već godinama nalazi centar Mudžahedin-e Kalka, objavila je na Tviteru supruga lidera te organizacije, Merjam Radžavi.

Posle niza sukoba sa čelnicima Islamske republike pripadnici Mudžahedin-e Kalka rasuli se širom sveta, te glavnu bazu, uz pomoć Amerikanaca, uspostavili u prilično tajanstvenom kompleksu koji je pre desetak godina nikao nedaleko od Drača.

Serija događaja poslednjih godina, uključujući proterivanje iranskih diplomata i prilično maglovite optužbe o planiranju napada na ovo sedište iranskih disidenata, dramatično je pokvarila odnose Teherana i Tirane, pa je Ali Hamnei, početkom 2020. godine, Albaniju nazvao „malom, ali zlom evropskom državom u kojoj američki elementi sarađuju sa iranskim izdajnicima i kuju planove protiv Islamske republike".

Pre Pensa, na skupovima Mudžahedin-e Kalka pojavljivali se Džon Bolton, Majk Pompeo i Rudi Đulijani, u čijim su se maglovitim vizijama budućnosti sveta upravo čelnici Mudžahedin-e Kalka pojavljivali kao budući lideri Irana.

Revolucionari, izdajnici, teroristi i saveznici - organizacija Mudžahedin-e Kalk (Narodni mudžahedini Irana), za nekoliko decenija i uz silne kontroverze, prošla je put od vrha koplja Islamske revolucije do izgnanstva u Albaniji, uz par kontroverznih usputnih stanica u Iraku.

Osuđeni su na život u egzilu jer ih vlasti u Teheranu terete za smrt 12.000 ljudi, koji su stradali u akcijama koje su pripadnici Mudžahedin-e Kalka, posle progona iz Irana početkom osamdesetih godina, organizovali prvo u saradnji sa režimom Sadama Huseina, a zatim Amerikancima i navodno Izraelcima. Čelnici ove organizacije, pak, tvrde da je u njihovim upadima stradalo više od 50.000 Iranaca.

Na koncu složenog puta su, u nedostatku kakvih boljih opcija, utočište potražili u Albaniji, koja od privremenog smeštaja postala permanentni dom za oko 3.000 Iranaca. Oni su se u Draču, na obali Jadranskog mora, skrasili posle ozbiljne diplomatsko-pravne gimnastike u Vašingtonu i serije dogovora američkih diplomata sa vladama Saljija Beriše i Edija Rame.

Vođa organizacije, Masud Radžavi nije viđen još od 2013. godine, pa zapadne obaveštajne službe zaključuju da je mrtav. U međuvremenu, ključna ličnost pokreta postala je njegova supruga Marjam Radžavi, koja je u zapadnoj Evropi i Americi uspela da dobije podršku desničara i neokonzervativaca, rešenih da kad-tad napadnu Iran.