Betoven i folklor

Među prvim Betovenovim klavirskim opusima u kojima se može pratiti uticaj folklornog materijala je njegova sažeta Sonata za klavir u Ge-duru opus 79, komponovana 1809. godine. U ovoj sonati dominira igrački karakter, inspirisan folklornim plesovim, počev od prvog stava u tempu presto koji je naslovljen kao „nemački" (tedesco). Uticaj folklora može se pronaći i u poznom Betovenovom klavirskom stvaralaštvu. Izdvaja se njegova trostavačna Sonata za klavir u As-duru, opus 110, komponovana 1821. godine. Skerco na mestu drugog, igračkog stava, nalikuje Betovenovim poznim klavirskim bagatelama i sadrži reference na dve komične nemačke narodne pesme njegovog vremena.

U klavirskoj muzici Franca Šuberta susret sa folklorom neretko je označen mađarskim predznakom. Njegov Divertisman à la hongroise u ge-molu za klavir četvororučno predstavlja opsežno trostavačno delo koje je Šubert komponovao na osnovu melodija koje je čuo i zapisao u Željezovcima, u tadašnjoj Ugarskoj. Šubert je u ovom gradu radio kao nastavnik muzike dvema ćerkama grofa Johana Karla Esterhazija i to tokom letnjih meseci 1818. i 1824. godine. Prepoznatljivi tipizirani elementi mađarskog folklora, uključujući karakteristične asimetrične ritmičke obrasce i melanholični melodijski materijal, posebno su izraženi u prvom i trećem stavu Šubertovog divertismana.

Autor Srđan Atanasovski
Urednica Sanja Kunjadić