Strategija za rasterećenje zatvora

Zatvori u Srbiji su preopterećeni, broj zatvorenika raste iz godine u godinu, a među ključnim razlozima za to su kaznena politika sudova i praksa određivanja pritvora, navodi se u Strategiji Vlade Srbije za smanjenje preopterećenosti zatvora.

"Učestalo određivanje pritvora predstavlja jedan od ključnih razloga preopterećenosti zavoda za izvršenje krivičnih snakcija", navodi se u Strategiji Vlade Srbije za smanjenje preopterećenosti zatvora.

Iako se broj izrečenih kazni zatvora u Srbiji smanjio od 2004. sa 10.581 na 9,658 u 2008. godini, uz porast broja uslovnih osuda, u Strategiji se ocenjuje da kaznena politika sudova značajno doprinosi preopterećenosti zatvora.

Problem je, kako se ocenjuje, što je osnovna odlika kaznene politike za lakša krivična dela blaga (mnogo uslovnih osuda) i masovno primenjena represija - veliki broj kratkotrajnih kazni zatvora, a time se ne ostvaruje svrha krivičnih sankcija.

Od 42.138 krivičnih sankcija u 2008. godini, 9.658 su bile zatvorske kazne.

Od toga je 55 odsto (5.279) bilo do šest meseci, a 35 odsto (3.422) od šest meseci do dve godine. Na kazne zatvora duže od dve godine osuđeno je 957 osoba (10 odsto).

Alternativne sankcije

Kao načini da se problem preopterećenosti 35 zatvora koliko ih ima u Srbiji, u Strategiji se, pored ostalog, najavljuju aktivnosti u vezi sa alternativnim sankcijama, uslovnim otpustom, uvođenjem sudije za izvršenje krivičnih sankcija, uvođenje probacione službe, kao i amnestija.

Biće potrebno propisati kućni zatvor kao samostalnu krivičnu sankciju, odnosno precizirati postojeće zakonske odredbe u vezi sa kućnim zatvorom, povećati broj časova rada u javnom interesu na 450, i pojednostaviti formu krivičnog postupka u kojima se izriču alternativne sankcije, navodi se u Strategiji.

Iako su nedavno pooštreni uslovi za uslovni otpust, Strategijom Vlade Srbije se predviđa da osuđeni na kazne do tri godine imaju pravo da podnesu molbu za uslovni otpust posle izdržane polovine kazne.

Predviđa se i mogućnost da se uslovni otpust izdržava uz elektronski nadzor, a o molbi bi odlučivao sudija za izvršenje krivičnih sankcija.

Prevremeni otpust za osuđene do tri godine bio bi moguć posle dve trećine izdržane kazne.

Probaciona služba, novina koja bi se uvela posebnim zakonom koji uređuje alternativne sankcije, bila bi zadužena za nadzor obaveza koje je osuđeni odnosno osumnjičeni prihvatio, kao i za nadzor nad uslovno ili prevremeno otpuštenim.

Amnestija kao jedno od mogućih rešenja

Ta služba bi se brinula i za prihvat osoba posle izdržane kazne. Strategija predviđa i amnestiju kao način rešavanja preopterećenosti u zatvorima.

Amnestija bi obuhvatila osuđenje na kazne do šest meseci, starije od 70 godina koji su izdržali dve trećine kazne, kao i one koji je trebalo da odu u zatvor jer nisu platili novčane kazne.

Njima bi zatvorska kazna bila zamenjenea radom u javnom interesu.

Amnestija se, međutim, ne bi odnosila na osuđene za krivična dela sa elementima nasilja, dela protiv dostojanstva ličnosti i morala, za organiozvani kriminal, ratne zločine, korupciju i drug ateška dela poput ubistva, otmica, falsifikovanja i pranja novca, trgovine drogom, dela u vezi sa oružjem, trgovinomk ljudima, terorizmom i osuđene koji su u bekstvu.

Što se tiče povećanja kapaciteta zatvora, Strategijom se samo konstatuje da bi zaključno sa 2011. godinom trebalo da počne da radi Kazneno popravni zavod u Beogradu zatvorenog tipa, sa 450 mesta.

Do 2013. trebalo bi rekonstruisati i adaptirati postojeće zatvore, a dugoročno, do 2015. godine planira se izgradnja novih zavoda za izvršenje sankcija. Vlada je Strategijom obavezana da do kraja januara 2011. godine donese Akcioni plan za sprovođenje propisanih mera i planova.