Tragovi Srba u Beču su veoma vidljivi, predlog da se poseti 57 destinacija

"Došao sam do informacije da je Beč Vukov grad i da je Beč srpski grad. Mi smo pet vekova prisutni u Austriji i njenom glavnom gradu Beču, kad je bio carevina, i kad je 1918. postao republika.

Sa 8 miliona stanovnika bio je carevina sa milion žitelja, carstvo od Istoka do Zapada. I mi smo tada imali milion vojnika koji su štitili tu monarhiju od Turaka, mi smo bili ti koji su oslobađali Beč od Turaka, mi smo imali vojne krajine na prostorima Slovenije, Hrvatske, Mađarske i Rumunije, preko kojih smo mi kao narod dobili autonomoju kao i naša crkva, a preko Crkve smo dobili državne privilegije i državnost, otvorili smo škole.

Mi smo zapravo bili brana Austrougarskoj od opasnog Juga i za to su nas njihovi vladari nagrađivali, znamo uglavnom cara Josifa i Mariju Tereziju. Oni su gradili ovaj severni deo Jugoslavije, koji je danas prepoznatljiv po austrijskim železničkim stanicama, opštinskim zgradama i sudovima, to je taj bečki svet.

Naši vladari, među kojima je bio i knjaz Miloš Obrenović, koji je bio nepismen, potpisivao se palcem, poslao je dve hiljade mladih ljudi u Beč i druge evropske gradove da uče i da se školuju kako bi se jednog dana vratili kao ministri, što se i obistinilo.

Do pre nekoliko godina mi smo imali sporazum koji niko u medijima nije objavio, između bečkog dvora i knjaza Miloša koji je glasio da studenti iz Srbije mogu u carskom Beču mogu da imaju besplatan internat za vreme svog školovanja. Zato je devedesetih godina našim roditeljima bilo ekonomičnije da pošalju dete da studira u Beču nego da na primer da dođe iz Niša da studira u Beograd.

Profeskorka Svetlana Matić, vlasnica Udruženja Mina Karadžić u Beču i ja smo sakupili 57 destinacija srpskog porekla, koje su žive i mogu danas da se posećuju, što je jedna vrsta vodiča da kad naš čovek dođe u Beč može da poseti srpska mesta, ima bistu Vuka Stefanovića Karadžića koji je tamo živeo i radio pola veka, gde je i kreirao našu azbuku.

Imamo bistu Nikole Tesle na tehničkom fakultetu. Tu su i beogradski i sarajevski trg, iz vremena kada je Sarajevo bilo srpski grad. U muzejima su prisutne slike Paje Jovanovića i Uroša Predića.

Paja Jovanović je 8 puta slikao cara Franju, a njegov najuspešniji rad stoji na centralnom mestu u gradskoj kući u Beču. S vremena na vreme se njegove umetničke slike vrlo skupo prodaju, kao znamenitosti grada Beča, bez da iko pominje Pajinu Srbiju i njegovo srpsko poreklo, kao što se ne pominje da je Paula von Preradović, autorka stihova austrijske himne koja se i danas peva i malo koji Srbin od 80 hiljada koji su uzeli austrijsko državljanstvo kada ustane dok se svira i peva austrijska himna, malo njih zna da su to stihove jedne Srpkinje koja je opevala austrijske planine, brda i sela", priča veliki poznavalac naše dijaspore publicista Marko Lopušina.