Kompozitor meseca – Frederik Šopen

Na početku emisije, predstavićemo odabrane pesme Frederika Šopena, koje su posthumno objavljene kao opus 74, a samo dve pesme su publikovane tokom njegovog života. Sve, osim jedne, napisane su na stihove njegovih poljskih savremenika, sa kojima je i sarađivao, a zasnovane su mahom na poljskim narodnim melodijama.

Inače, Šopen je kraj 30-ih godina 19. veka provodio u Noanu u centralnoj Francuskoj, gde je pretežno komponovao, a zimi je odlazio u Pariz gde se bavio pedagoškim radom i povremeno je nastupao. Premda je imao burnu vezu sa književnicom Žorž Sand, Šopen je u tom periodu živeo mirnim, porodičnim životom i tada su nastala neka od njegovih najznačajnijih dela. To su mazurke iz opusa 41, drugi nokturno iz opusa 37, empromti iz opusa 36 i Sonata broj 2 u be molu opus 35.

Ova sonata dovršena je tokom prvog leta koje je Šopen proveo u Noanu, a lagani stav skicirao je dve godine ranije. U ovom delu Šopen je efektno koristio žanr sonate kao okvir unutar kojeg je spojio sva dostignuća svojih ranijih ostvarenja – figurativne obrasce etida i prelida, melodičnost nokturna i periodičnost plesnih komada. U tom smislu, smatraju muzikolozi, ovo delo sa može posmatrati kao dijalog između pijanizma biljantnog stila i odlika nemačke sonatne forme.

Za razliku od ove sonate, u poslednjoj sonati broj 3 u be molu opus 58 Šopen se još više približio nemačkoj tradiciji, te je na primer prvi stav zasnovao na kontinuiranom razvoju i transformaciji motiva, integraciji melodije i pratnje i gustom kontrapunktskom radu bliskom delima Johanesa Bramsa. Premda započinje u ha molu, ova sonata se završava u durskom tonalitetu, odnosno u A duru.

Autorka Jelena Damjanović