Majstori baroka

Vojta je bio savremenik Hajnriha Bibera, a jedini, šturi izvori o njegovom životu su oni koje je sam ostavio o sebi. Pohađao je jezuitski seminar Sveti Vaclav u Pragu, gde je dobio široko i temeljno obrazovanje koje je, po svemu sudeći, uključivalo i muziku. Potom je studirao filozofiju na Praškom univerzitetu, da bi kasnije proučavao i medicinu sve dok se nije kvalifikovao za doktora 1684. godine. U toku života bio je lekar benediktinskog reda Svetog Nikole, a delovao je i kao kompozitor i violinista i muzički pedagog. Iz prvenstveno crkvenih izvora danas mu se atribuira dadeset sedam kompozicija od kojih je sačuvano samo sedam u rukopisima u Brnu, Pragu, Beču i Parizu.

Među njima je i Kantata na latinskom jeziku Threnodia huius Temporis čiji naslov bismo mogli da prevedemo kao Trenodija za naše doba, a u alegoričnom tekstu ove svetovne kantate čitamo o moralnom sunovratu sveta, bahatom ponašanju bogatih i o vladavini „laži" umesto „istine".

Vojtine violinske sonate su posebno značajne s obzirom da su one prvi primeri violinske sonate koje je napisao jedan češki kompozitor. Sačuvane su u muzičkom arhivu samostana Minoritanaca u Beču u rukopisu sa kraja XVII veka u kojem se nalaze i druge sonate za violinu i kontinuo. U ovim delima Vojta koristi tehniku skordature, prikazujući da na tehničkom i kompozicionom nivou ne zaostaje za svojim mnogo poznatijim savremenicima.

Urednica Ksenija Stevanović