Slučaj Ćuruvija, kontradiktorni iskazi Kneževića i Markovića

Sudsko veće je odbilo zahtev odbrane da se ukine pritvor optuženima Ratku Romiću i Milanu Radonjiću.

Radovan Knežević je rekao da, dok je bio načelnik Uprave kriminalističke policije, nije došao do saznanja da su optuženi krivi za ubistvo Ćuruvije.

Istakao je i da, kad je postao načelnik, predmet o ubistvu Ćuruvije nije bio formiran na jednom, već da je bio na više mesta.

"Nije bio kompletan predmet u UKP-u. Vodio se na više mesta i onda je objedinjen", rekao je Knežević, dodajući da je bila formirana posebna grupa na čijem je čelu bio Marković, koji je bio zadužen za dokumenta.

Knežević je naveo i da, prema njegovom mišljenju, saradnja sa DB-om nije bila dobra, te da je zamenik načelnika DB-a Zoran Mijatović "igrao čudnu igru".

Naveo je i da pripadnici UBOPOK-a nisu razgovarali sa predstavnicima DB-a jer su poslati "drugi, a ne ljudi sa spiska".

Svedoci su naveli i da su tada kao potencijalni izvršioci označeni Zoran Ristović Prika i Luka Pejović, koji je ubijen 2000. godine u Beogradu. Ristovićevo izmasakrirano telo pronađeno je 2001. godine u jednom beogradskom naselju.

S druge strane, Dragan Marković je rekao da nije primio nijedan spis, kao i da je saradnja sa DB-om bila dobra.

Objašnjava da Pejović nikada nije dobio status osumnjičenog, a kao mogući ubica spominjan je i jedan bivši pripadnik Crvenih beretki.  

Jedan od advokata odbrane Vladimir Marinkov rekao je da su današnji svedoci ponovili ono što je rečeno u policijskoj istrazi i što ponavlja odbrana, a to je da su druga lica figurirala kao počinioci krivičnog dela, a ne optuženi, navodeći da se dva lica spominju u istrazi.

Marinkov je rekao da do otkrivanja počinilaca nije došlo ili zbog njihove smrti ili nepostojanja političke volje.

Glavni pretres se nastavlja 23. septembra.

Za ubistvo Slavka Ćuruvije optuženi su nekadašnji šef DB-a Radomir Marković, šef beogradskog centra DB-a Milan Radonjić, kao i pripadnik tog centra Ratko Romić, dok je Milan Kurak, koji se tereti da je neposredni izvršilac ubistva, u bekstvu i sudi mu se u odsustvu.

Radonjić i Romić se nalaze u pritvoru od hapšenja u januaru 2014. godine.

Marković u zatvoru služi kaznu od 40 godina zatvora, a Kurak je u bekstvu i za njim je raspisana međunarodna poternica.

Radonjić i Marković se terete za podstrekivanje na teško ubistvo, a Romić i Kurak za teško ubistvo.

Prema optužnici, Slavka Ćuruviju je ubio Miroslav Kurak, a saučesnik mu je bio Ratko Romić, koji je drškom pištolja u glavu udario Ćuruvijinu prijateljicu Branku Prpu.

Kako se navodi u optužnici, Slavko Ćuruvija je ubijen zbog "javnog istupanja u zemlji i inostranstvu i kritike nosilaca političke vlasti, mogućnosti da utiče na javno mnjenje i delovanje opozicionih društvenih snaga, radi očuvanja postojeće vlasti".

Ubijen je u dvorištu ispred ulaza u zgradu, gde su se nalazile prostorije marketing službe Dnevnog telegrafa.

Ključni svedok u tom procesu je nekadašnji komandant Jedinice za specijalne operacije Milorad Ulemek Legija, nakon čijeg svedočenja je pokrenuta zvanična istraga protiv optuženih.

Ulemek takođe služi jedinstvenu kaznu od 40 godina zatvora u požarevačkoj Zabeli zbog ubistva premijera Zorana Đinđića, Ivana Stambolića, zločina na Ibarskoj magistrali i nedela "zemunskog klana".