Gramofonija – Sonate za violinu i klavir V. A. Mocarta

Početkom sedamdesetih godina je tada već vremešni David Ojstrah obnovio svoje interesovanje za kompozicije Volfganga Amadeusa Mocarta, tumačeći vrlo uspešno njegova orkestarska ostvarenja na pločama kuće His Master's Voice sa različitim orkestrima. Međutim, posebnu pažnju ovog violiniste su privukle studije o interpretaciji Mocartovih dela austrijskog pijaniste Paula Badure-Skode sa kojim je u Salcburgu učestvovao i u snimanju dokumentarnog filma posvećenog ovom bečkom klasičaru. Brojni proučavaoci Ojstrahovog nasleđa su saglasni u oceni da je Badura-Skoda uticao na violinistu da svoj pristup Mocartovoj muzici "očisti" od romantičarskih manirizama i učini manje afektuoznim i ekspresivnim, sledstveno idejama koje je austrijski pijanista zastupao u svojim tumačenjima klavirskih ostvarenja bečkih klasičara. Zbog toga su zapisi nastali kao rezultat njihove saradnje stekli poseban status u istoriji izvođaštva kao izdanja koja su obeležila značajne promene u odnosu solista prema notnom zapisu, kao i prema virtuozitetu i sopstvenom statusu kao tumača dela iz određenog perioda u istoriji muzike. U vezi s tim, snimci koje večeras reprodukujemo su na pločama objavljivani gotovo periodično - svakih nekoliko godina se javljalo novo reizdanje, što je praksa koja se praktično nastavila do danas, uključujući nove fonograme i digitalne servise.

Kako postoji veliki broj izdanja sa snimcima koje emitujemo, nastao je i veliki broj različitih grafičkih rešenja za omote koja se kreću od originalne fotografije dvojice umetnika tokom izvođenja, koja se nalazi na prvom izdanju i nekoliko reizdanja, preko jeftinih omota izdanja manjeg kvaliteta iz sredine osamdesetih, sve do namenskih vinila objavljivanih povodom obeležavanja Mocartovih godišnjica, te inostranih licencnih ploča i diskova. Slična je situacija i sa programskim komentarima koji u većni slučajeva sadrže samo nepotpisane kratke biografije izvođača.

Autor Milan Milojković
Urednica Sanja Kunjadić