Nova diskografija – Osma simfonija D. Šostakoviča

Ovaj diskografski zapis predstavlja prvo izdanje francuskog ansambla i ruskog dirigenta koji se od 2008. godine nalazi na njegovom čelu, i ove ugledne izdavačke kuće. Otuda donekle iznenađuje izbor Šostakovičeve Osme simfonije koja se sa jedne strane ne ubraja u neka od njegovih najpopularnijih simfonijskih ostvarenja, a sa druge, svakako važi za jedno od interpretativno najizazovnijih, zbog čega je i dobila nadimak "opera za orkestar". Osma simfonija u ce molu je kompozitorovo prvo simfonijsko delo napisano posle izuzetno uspešne Lenjingradske, a dovršeno je 1943. godine kada ga je premijerno izveo Jevgenij Mravinski, kome je i posvećeno. Uprkos tome što su sovjetske vlasti kompoziciji pridodale naziv Staljingradska simfonija, povlačeći analogiju sa prethodnim ostvarenjem Šostakoviča i u želji da ga iskoriste u propagandne svrhe, delo nije doživelo uspeh prethodnika. Štaviše, ova simfonija je naišla i na kritiku kod stručne javnosti, između ostalih, o njoj se nepovoljno izrazio i Sergej Prokofjev, a nakon Ždanovljevog dekreta 1948. godine, bila je jedno vreme i zabranjena.

Ovo izuzetno dramatično i emocionalno kompleksno delo, mračnog i turobnog tona, sa početnim Adađom koji traje skoro trideset minuta, pred izvođače postavlja velike zahteve, te se ne nalazi često na orkestarskim repertoarima. Najnovija interpretacija Nacionalnog orkestra Kapitol iz Tuluza pod upravom Tugana Sohijeva naišla je na podeljene kritike. Sa jedne strane, neki u ovom tumačenju primećuju nedostatak emocionalne produbljenosti, dok drugi u nešto sporijem tempu prvog stava upravo vide Sohijevu odluku da svaku nijansu partiture iznese na površinu, hvatajući se u koštac sa obiljem melodijskog materijala i kontrastnih karaktera. Naglašava se i činjenica da gudači Nacionalnog orkestra iz Tuluza nemaju gladak ton poput onog koji se može čuti na snimku Konserthebau orkestra pod upravom Bernarda Haitinka i da pojedini instrumentalisti na drugim snimcima demonstriraju veću virtuoznost, ali da je interpretacija Tugana Sohijeva i njegovog ansambla duboko promišljena, ta da sa velikim uvažavanjem tretira ovu zahtevnu partituru.

Urednica emisije: Ivana Neimarević