Muzika viva

Delo Pred zakonom napisano je na libreto Jiržija Adameka, a bazira se na tekstovima Franca Kafke – na njegovim kratkim pričama, pismima i dnevničkim unosima, kao i na nekoliko fragmenata iz dela Albera Kamija.

Češki autor Martin Smolka je zakoračio u svet muzike početkom 80-ih godina, kada je zajedno sa Miroslavom Pudlakom oformio ansambl Agon, koji je bio jedan od najvažnijih pokretača češke muzičke avangarde. Od samih početaka, Smolka je bio zainteresovan za spojeve udaljenih zvučnih svetova evoprske avangarde, minimalizma, američke eksperimentalne muzike i poljske škole. Početkom 90-ih Smolka se okreće neobičnim zvučnim izvorima poput izuzetno raštimovanih žica, starih gramofona, raznolikih objekata koji se koriste kao udaraljke i slično. U tom periodu bavio se akustičkim fenomenima okruženja, stvarajući dela koje je nazivao „zvučnim fotografijama". Smolkinu muziku karakterišu nesvakidašnji spojevi, melanholična sećanja, iznenadni preseci i ikonoklastične disrupcije zapadnog muzičkog kanona.

Sedam muzičara, članova ansambla Askolta, izvode delo Pred zakonom, koje se žanrovski smešta između koncerta, pozorišta i instrumentalne opere. Cilj ovog dela jeste da se ostvari „dublji susret između jezika i muzike", odnosno da se shvati „muzika kao govor", to jest „zvuk kao muzika". Martin Smolka to ovako objašnjava: „Članovi ansambla Askolta ne samo da sviraju svoje instrumente, već govore, pevaju i koriste raznolike pomoćne instrumente, odnosno objekte koji se koriste na „muzički način". Neki od tekstova se čuju, a neki su skriveni u spoju muzičkih i teatarskih elemenata. Pitajmo se poput Džona Kejdža: da li je reč muzika, stvarno muzika?", završava Smolka.

Urednica Ksenija Stevanović