Dijagnozu depresije sada je moguće postaviti analizom krvi

Iako je depresija prepoznata vekovima i pogađa stotine miliona ljudi širom sveta, tradicionalna dijagnoza se i dalje zasniva na kliničkoj proceni lekara, psihologa i psihijatara.

Analize krvi koje se danas vrše mogu samo dodatno da potkrepe lekarsku procenu kako bi se ustanovilo da li su simptomi depresije povezani sa drugim bolestima, ali se ne koriste u kliničkoj praksi za objektivnu i nezavisnu dijagnozu samog stanja. Novo istraživanje kojim je rukovodio profesor Aleksandar B. Nikolesku sa Univerziteta u Indijani, sugeriše da bi testovi koje su oni ustanovili mogli biti veoma korisni u budućnosti.

U novoj studiji, istraživači su identifikovali 26 biomarkera – merljivih i prirodnih indikatora – u krvi pacijenata koji su povezani sa određenim poremećajima raspoloženja koji se pojavljuju kod pacijenata koji boluju od depresije, bipolarnog poremećaja i paranoje.

„Ovi biomarkeri u krvi mogu postati veoma važni alati u dijagnozi poremećaja koje pacijenti subjektivno prijavljuju ili slobodne procene zdravstvenog radnika koje nisu uvek pouzdane“, smatra psihijatar i neuronaučnik Aleksandar B. Nikolesku.

„Ovi testovi krvi mogu otvoriti vrata za precizno utvrđivanje adekvatne medikamentozne terapije prilagođene svakom pacijentu, kao i objektivno praćenje kako reaguje na lečenje“, dodaje profesor.

Nikolesku je više godina posvetio razvijanju sličnih testova za analizu biomarkera iz krvi koji bi mogli da pomognu u predviđanju suicidalnih namera kod pacijenata, dijagnoze nivoa bola i utvrđivanje postojanja sindroma posttraumatskog stresa.

U novoj studiji koja je trajala četiri godine, istraživači su radili sa stotinama pacijenata u Medicinskom centru u Indijanapolisu, sprovodeći seriju testova za identifikaciju i potvrdu biomarkera u krvi koji bi mogli biti povezani sa poremećajima raspoloženja.

Upoređujući uzorke sa bazom podataka prikupljenih iz više od 1.600 studija iz oblasti humane genetike, ekspresije gena i proteina, tim je uspeo da identifikuje seriju biomarkera povezanih sa poremećajima raspoloženja koju je sveo na 26 najznačajnijih.

U završnom testu, istraživači su ispitali još jednu grupu psihijatrijskih pacijenata kako bi utvrdili da li ovih 26 identifikovanih biomarkera može da ukaže na raspoloženje, depresiju i maniju, kao i da predvide buduće ishode.

Nakon što su obavljene sve provere, istraživači su naveli da je potvrđena značajna veza 12 biomarkera sa depresijom, od kojih je šest povezano i sa bipolarnim poremećajima i dva koja mogu ukazati na maniju.

Prema istraživačima, njihov pristup preciznoj medicini ne samo da može pomoći u utvrđivanju depresije i drugih poremećaja raspoloženja kod pacijenata, već može da pomogne i u bioinformativnom ciljanju određenih lekova koji bi mogli najbolje da leče ova stanja.