Vujica Jevđević – hidrolog svetskog glasa

Rođen je u okolini Priboja, u svešteničkoj porodici, 1913. godine. Zvanje inženjera stekao je na Univerzitetu u Beogradu 1936. godine, a usavršavao se u školi za hidraulički inženjering pri Univerzitetu u Grenoblu, u Francuskoj.

Život ga je najpre odveo do Velike Britanije, gde je, u Londonu i Birmingemu, radio u hidrološkim laboratorijama. U Srbiju se vratio na početku Prvog svetskog rata, kada je i mobilisan, a odmah nakon toga i zarobljen.

Od aprila 1941. do septembra 1943. godine bio je ratni zarobljenik, prvo u Nemačkoj, a potom u Italiji. Od kapitulacije Italije, u septembru 1943. godine, živeo je u Rimu, krijući se kao odbegli ratni zarobljenik. Vratio se u Srbiju, gde je dugo radio u Ministarstvu građevinarstva na poslovima obnove zemlje. Predvodio je izgradnju strateški važnih hidroelektrana Jugoslavije, kao što su „Vlasinska hidroelektrana", HE „Mavrovo", HE „Jablanica", HE „Rama" i HE „Jajce 2". U Srpskoj akademiji nauka i umetnosti odbranio je doktorsku disertaciju pod nazivom „Metode izučavanja vodnih snaga" i postao prvi doktor tehničkih nauka iz oblasti hidrotehnike. Predsednik komisije na odbrani njegovog doktorata bio je Milutin Milanković.

Knjigu „Hidrologija I", zahvaljujući kojoj hidrologija dobija status egzaktne nauke, objavio je 1956. godine. Knjiga je i dan-danas temelj hidrologije, vodoprivrede i hidrotehnike.

Kao gost-naučnik otputovao je 1958. godine u SAD na poziv američkog Nacionalnog biroa za standarde i tamo je nastavio uspešnu karijeru. Do septembra 1960. godine radio je kao istraživač na polju hidraulike za biro, a potom je učestvovao u geološkim ispitivanjima u Vašingtonu. Na Građevinskom fakultetu Univerziteta u Koloradu, 1960. godine, izabran je za redovnog profesora i rukovodioca istraživačkog i postdiplomskog programa za hidrologiju i vodoprivredu, a fakultet na kome je predavao postao je najpoznatija svetska visoka škola za hidrotehniku. Uporedo je radio i kao istraživač i direktor Vodoprivrednog instituta na Univerzitetu „Džordž Vašington". Amerikanci su ovog Pribojca smatrali najvećim svetskim hidrologom i, uz Teslu, Pupina i Milankovića, proglasili su ga za jednog od četiri najpoznatija Srbina koja su radila u njihovoj zemlji. Dobitnik je velikog broja najvećih naučnih priznanja u svetu, a bio je počasni doktor nauka nekoliko svetskih univerziteta. Napisao je dvadeset dve knjige i više od dve stotine naučnih radova.

Tokom boravka u Sjedinjenim Državama ostao je u tesnoj vezi sa domovinom. Građevinskom fakultetu u Beogradu poklonio je svoju stručnu biblioteku sa više od tri stotine naslova i poverio na čuvanje originale svojih međunarodnih nagrada. Zavičajnom muzeju u Priboju donirao je 10.000 dolara za rekonstrukciju kuće u kojoj je odrastao.

Na Geološkom fakultetu u Beogradu, na njegov rođendan, studentu generacije dodeljuje se novčana nagrada u vrednosti od 1.000 dolara.