Bigoreksija ‒ poremećaj koji gura muškarce u smrt

Nakon što je u Dejli mejlu objavljena vest o smrtnom slučaju dvadesetogodišnjeg mladića Olija Loinea, veliki deo svetske javnosti je sa ozbiljnošću počeo da se odnosi prema poremećaju poznatom kao bigoreksija.

Od poremećaja koji karakteriše opsesivna potreba za uvećanjem mišića pati svaki deseti muškarac u teretani. Kao što bolesnici od anoreksije nisu u stanju da shvate da nisu predebeli, tako i muškarci koji pate od bigoreksije ne prihvataju da su njihovi mišići dovoljno veliki uprkos objektivnom izgledu.

Taj anksiozni poremećaj pored psihičkih tegoba dovodi do ozbiljnih zdravstvenih problema, na prvom mestu do srčanog i moždanog udara, skupljanja testisa, gubitka kose, bezvoljnosti, pa čak i do pokušaja samoubistva. Ti problemi su potencirani i zbog zloupotrebe supstanci za veštačko uvećanje mišića, koje mogu štetiti kardiovaskularnom sistemu.

Opsesivnost u pojedinim slučajevima može postati dominantna preokupacija, tako da takvi slučajevi dovode do ozbiljne disfunkcionalnosti i fokusiranja isključivo na narcisoidno bavljenje svojim telom. Takve osobe su praktično onemogućene da se uklapaju u socijalne oblike ponašanja i bave uobičajenim aktivnostima i poslovima.

U jednom programu koji je realizovao Bi-Bi-Si, stručnjaci iz tog domena, predvođeni Robom Vilijemsom (koji vodi Centar za dismorfični poremećaj), razmatrali su bigoreksiju kao psihički poremećaj i ukazali na uzroke koji leže u genetici i neravnoteži hormona u mozgu, i koji su karakteristični i za većinu drugih psihijatrijskih stanja.

Kao okidač navode se traume u detinjstvu izazvane zlostavljanjem i stvaranjem nesigurnosti kod deteta, što je u adolescenciji dovelo do sublimacije frustracija u projekciji o idealnom telesnom izgledu koji bi trebalo da bude slika uspešnosti i moći. Nažalost, kao i veliki broj drugih ekstremnih eksperimenata sa sopstvenim telom, i bodibilding može biti zamka u koju upada veliki broj mladih ljudi koji su na kraju prinuđeni da potraže stručnu medicinsku pomoć.