Princeza Ljubica predstavlja nasleđe kraljevske porodice Karađorđević u Topoli

Šumadija je mesto iz koga su kretale bune, ustanci i borbe za oslobođenje od viševekovnog ropstva i mesto nastanka modrene, evropske države. Stvarale su je obe dinastije: i Obrenovići i Karađorđevići. Topola i njen najviši vrh – Oplenac i Zadužbina kralja Petra, dom su porodice Karađorđević. Ovde danas žive neki od članova kraljevske porodice.

„Ovo je Natalija Karađorđević, ovo je Isidora Karađorđević, ja sam Ljubica Karađorđević. Moj suprug Mihailo i ja odlučili smo da živimo u Topoli, sa svojim narodom, kao što je njegov otac Tomislav i svi njihovi preci pre toga, činili”, navodi princeza Ljubica Karađorđević.

Rodonačelnik dinastije, Karađorđe, između ustanaka, ratova i buna, 1811. podiže svoj grad u Topoli. Prestono mesto „oca Srbije”, bilo je kameno utvrđenje sa trospratnim kulama u uglovima. Barabar sa majstorima, radio je i Vožd – zidao, kreč mešao, japiju tesao. Karađorđev grad svedok je burnih dešavanja iz nacionalne istorije.

„Ostala je Karađorđeva crkva, gradska kula. U stalnoj postavci se nalaze replike dokumenata, portreti, ustaničko oružje i Karađorđeva originalna puška. Najznačajniji eksponat je top aberdar, od čije ručice izlivena i kruna kralja Petra Prvog Karađorđevića”, objašnjava Bojana Pavlićević, muzejski vodič Zadužbine kralja Petra Prvog.

Voljeni srpski vladar krunisan je 1904. – godinu dana posle povratka u otadžbinu, na stogodišnjicu Prvog srpskog ustanka. Istoriju Srbije, začetu u Karađorđevom gradu, nastavlja na brdu Oplenac, provodeći najviše vremena sa „običnim” svetom. Od kraljevske apanaže kupuje zemlju, podiže Zadužbinu, kuću u kojoj je danas muzej sa sa porodičnim dragocenostima.

„Tu je sablja kralja Aleksandra, zatim dijadema kraljice Marije uz jedan pramen njene kose, fantastična ikona tajna večera koja je sva sačinjena od sedefa, a koju je kralj Aleksandar dobio na poklon od jerusalimskog patrijarha”, svedoči princeza Ljubica Karađorđević.

„Kralj Petar Prvi, počinje da zida crkvu 1910. godine. Nažalost, nije dočekao da je vidi konačno završenu, već nju završava sin, njegov naslednik prestola kralj Jugoslavije, Aleksandar Prvi 1930. godine”, objašnjava Saša Marinković, muzejski vodič u Zadužbini kralja Petra Prvog.

Nestvarno bela i blistava petokupolna građevina natkriljuje i čuva Topolu i Srbiju. Unutrašnjost hrama prekrivena je raskošnim mozaicima. Najlepša dela naše srednjovekovne umetnosti urađena su u 40 miliona mozaičkih kockica u 15.000 nijansi boja sa pozlatom. Kralj Aleksandar, nadgledao je svaki detalj uređenja hrama. U njemu počiva 27 članova porodice, među kojima je pet vladara.

„Ovo je moj deka Karađorđe!”, pokazuje princeza Natalija Karađorđević na sarkofag.

Još od Karađorđa, svi njegovi naslednici, dugo su boravili u izgnanstvu. Posle drugog svetskog rata – 1991. sa starim pasošem Kraljevine Jugoslavije, u Srbiju prvi dolazi brat kralja Aleksandra Prvog, princ Tomislav, zatim prestolonaslednik Aleksandar Drugi sa porodicom.

„Kako bismo pre svega živeli na jednom prelepom mestu kao što je ovo, ali kako bi i naše devojčice odrastale upoznajući svoju istoriju, svoju porodicu, baštinu, kako bi razumele odgovornost koju njihova titula nosi”, zaključuje princeza Ljubica Karađorđević.