Kamij Erlanže: Crvena zora

U glavnim ulogama nastupili su: sopran Andrea Soare kao Olga, tenor Endrju Morstajn kao Serž, bariton Giorgi Manošvili kao Kuragin, bariton Filip-Nikola Marten kao hirurg Pjer de Rij, tenor Tomas Berč kao Vasilij, mecosopran Dominika Vilijmas kao Grofica, mecosopran Ema Jingling kao Nataša, sopran Ejva Dod kao Sonja. Horom i orkestrom Veksfordske opere dirigovao je Gijom Turnijer.

Francuski kompozitor Kamij Erlanže, doživeo je za svog života, u drugoj polovini XIX i prvim decenijama XX veka, umereni uspeh. Napisao je devet opera, od kojih je jedna od njih, Sin zvezde, komponovana za Parisku operu, gde je izvedena sa uspehom. U frankofonom svetu Erlanže je zadržao renome: jedna avenija u Kvebeku nosi njegovo ime. Sam Erlanže je rođen u Parizu 1863. godine u jevreskoj porodici poreklom iz Alzasa. Studirao je na Pariskom konzervatorijumu u klasi Lea Deliba, a 1888. godine je osvojio i Pri d Rom sa kantatom Veleda, što mu je otvorilo vrata operskih pozornica. Među Erlanžeovim popularnim delima bio je Poljski Jevrejin iz 1900. godine, koji se zadržao na repertoaru francuskih operskih kuća naredne tri decenije, kao i Afrodita iz 1906. na temu romana Pjera Loija, koja se sa svojom erotskom tematikom takođe svidela pariskoj publici. U svojim delima bavio se naturalističkim, simbolističkim temama, kao i onima izvedenim iz klasične starine ili ekstremno veristički obojenim. Po mišljenju muzikologa, njegovo umetnički najuspelije delo je lirska legenda Sveti Julijan koju je napisao za vreme boravka u Vili Mediči u Rimu. Erlanže je pripadao generaciji muzičara koji su bili pod velikim uticajem Vagnera i Masnea. Imao je solidnu kompozitorsku tehniku, odličan osećaj za orkestraciju, ali nije bio inspirisan na polju melodijske invencije i harmonskih rešenja. 

Opera Crvena zora premijerno je predstavljena u Ruanu 1911. godine, a zaplet podseća na Đordanovu Fedoru, sa ruskim nihilistima u centru radnje koji pokušavaju da ostvare prevrat terorističkim akcijama. Sama radnja se kreće od Petrograda, preko Nice i Pariza, sve do Moskve i u sebi sadrži elemente političke drame, ljubavnog trougla, kao i opersku konvenciju junakinje koja zbog tragične ljubavi gubi razum. Libreto su napisali Artur Berned i Pol de Šudans. 

Urednica Ksenija Stevanović