Opera "Pikova dama" Petra Čajkovskog

Ovo popularno delo Čajkovski je komponovao za svega 44 dana, tokom boravka u Firenci u martu i aprilu 1890. godine. Od jula do decembra, Čajkovski je nastavio rad na delu, unoseći manje izmene u libreto i vokalne deonice, da bi premijerno opera bila izvedena 19. decembra te iste, 1890. godine, u Marijinskom teatru u Sankt Peterburgu. Kompozitor je iskoristio tekstualni predložak svog brata Modesta Čajkovskog, zasnovan na istoimenoj priči Aleksandra Puškina.

Originalna priča Aleksandra Puškina donekle je bila modifikovana kako bi drama postala intenzivnija i pogodnija za opersku scenu. U operi je Hermanova ljubavna veza sa Lizom iskrenija nego u Puškinovoj noveli. Dok se u književnom delu priča završava Hermanovim odlaskom u ludnicu i Lizinom udajom za drugog čoveka, opera se melodramatično okončava dvostrukim samoubistvom. Opera podvlači mnogo jasnije razliku u društvenom statusu glavnih likova, budući da Liza u operi postaje Grofičina unuka, a time i duštveno nadređena Hermanu, dok je u Puškinovoj priči ona bila služavka stare aristokratkinje. Muzički, delo poseduje karakterističnu emocionalnu ekspresivnost i epsku uzvišenost. Opera je nastala između Pete i Šeste simfonije Čajkovskog, te se prepoznaju dramatičnost i neposrednost prisutne u ovim kompozicijama. Čajkovski se potrudio da verno prikaže unutrašnja stanja svih karaktera, uključujući i sve one sporedne likove koji se pojavljuju za kartaškim stolom, koje je portretisao kratkim muzičkim potezima.

Urednica: Ksenija Stevanović