Festival u Verbijeu 2021
Reprodukovaćemo ekskluzivan snimak koncerta održanog 24. jula u Komben dvorani, u okviru muzičkog festivala koji se već dvadeset osam godina održava u ovom švajcarskom gradu. Slušaćemo nastup članova Kamernog Festivalskog orkestra iz Verbijea koji su muzicirali pod upravom Gabora Takač-Nađa. Prvobitno je bilo planirano da Festivalski orkestar nastupi u punom sastavu, međutim, tokom junskih proba ustanovljeno je da su pojedini muzičari pozitivni na korona virus, pa su organizatori bili primorani da za ovogodišnje izdanje festivala smanje orkestarski kapacitet. Kao solista na koncertu nastupio je violinista Augustin Hadelih, a na programu su bila dva rado izvođena dela muzičkog repertoara: Violinski koncert u e molu, opus 64 Feliksa Mendelsona i Sedma simfonija u A duru, opus 92 Ludviga van Betovena.
Augustin Hadelih je rođen 1984. godine u Italiji, u nemačkoj porodici. Prve smernice u muzici dobio je od svoje braće, koji su svirali violončelo i klavir, a njegov izuzetan talenat odmah su prepoznali Igor Ozim i Uto Ugi koji su mu dali dalje instrukcije za bavljenje muzikom. Međutim, 1999. godine na imanju u Italiji, na kojem je živela njegova porodica, izbio je požar, a mladi Hadelih zadobio je teške opekotine lica i leve ruke, pa narednih nekoliko godina nije mogao da svira. Nakon uspešnog lečenja u Nemačkoj, okončao je studije violine na Konzervatorijumu u Livornu koje nosi ime slavnog Pjetra Maskanjija, a potom je u periodu od 2004. do 2007. godine pohađao program za mlade talente na prestižnom njujorškom Džulijardu, u klasi Džola Smirnofa.
Nakon osvajanja specijalne nagrade na takmičenju violinista u Indijanapolisu 2006. godine, Augustin Hadelih je počeo da gradi međunarodnu reputaciju. U bogatoj biografiji ovog umetnika nalaze se brojni nastupi sa važnim svetskim orkestrima i dirigentima, kao i nagrade od kojih se izdvajaju Vorner Mjuzik Prajz 2015, Gremi 2016, i odlikovanje Instrumentalista godine koje mu je 2018. dodelio časopis Mjuzikal Amerika. Počasnim doktoratom ovenčan je decembra 2017. godine na engleskom Univerzitetu u Ekseteru, a danas Augustin Hadelih radi kao profesor na Univerzitetu Jejl i muzicira na Gvarnerijevoj violini iz 1774. godine.
Kako navode istorijski izvori, rad na partituri Sedme simfonije u A duru, opus 92 Betoven je završio 5. maja 1812. godine, a delo je posvetio grofu Moricu Frisu, svom meceni u čijem je domu nastupao kao pijanista. Simfonija je premijerno izvedena 8. decembra naredne, 1813. godine u sali bečkog Univerziteta uz učešće najboljih muzičara tog doba: violiniste Luja Špora, kompozitora Johana Nepomuka Humla, Đakoma Majerbera i Antonija Salijerija, fagotiste Antona Romberga i kontrabasiste Domenika Dragonetija. Italijanski virtouz Mauro Đulijani svirao je na premijeri deonicu prvog violončela. Sam Betoven je dirigovao ovo delo koje se odlikuje bogatim ritmom koji kroz sve stavove doprinosi izgradnji raspoloženja bezbrižnosti, radosti, neobuzdanosti, ali i turobnosti koja je posebno izražena u drugom stavu. Savremenici slavnog Betovena Sedmu simfoniju upoređivali su sa maskaradom i tvrdili, kao na primer klavirski pedagog Fridrih Vik, da je napisana u pijanstvu. Rihard Vagner je ovo delo nazvao „apoteozom igre", videviši u njemu drugu Pastoralnu simfoniju, sa svadbenim i seoskim igrama.
Urednica Irina Maksimović Šašić
Коментари