Muzika viva

Ovaj cenjeni i traženi autor, rođen 1981. godine, stvara u širokim stilskim potezima od, kako navodi, smernica američkog minimalizma do engleske horske tradicije. Među brojnim porudžbinama Nika Mjulija izdvajaju se one za Metropoliten operu, za operu Marni koja je postavljena 2018. godine uz velike pohvale stručne kritike. Do sada je napisao preko sto dela različitih žanrova i sarađivao je sa raznolikim ansamblima počev od vokalne grupe Talis Skolars do Filharmonije iz Los Anđelesa.

Niko Mjuli često i rado sarađuje sa savremenim koreografima, režiserima, kao i sa umetnicima sa pop, rok i indi scene poput Sufjana Stivensa, Antony and the Johnsons i Džoane Njusom, a jedan je od suosnivača islandske diskografske kuće i umetničkog kolektiva Bedroom Community.

Koncert za violončelo i orkestar napisan 2015. godine za violončelistu Olivera Koutsa i Briten sinfoniju, kao porudžbina dvorane Barbiken. U ovom delu Mjuli je primenio tradicionalnu trostavačnu shemu brzi-lagani-brzi stav, koji zadržavaju i klasičnu distinkciju između tematskog izlaganje, lirske epizode i motorične završnice. Kako Mjuli kaže prvi stav započinje fakturnom slikom koja je namerno „ukradena” iz prvog takta kompozicije Metabole Anrija Ditijea, iz koje mladi kompozitor razvija svoj originalni muzički tok kroz seriju suprostavljanja i preplitanja soliste sa deonicama gudača, sordinirane trube, udaraljki i klavira.

Koncert za violu iz 2014. godine napisan je za violistkinju Nadiju Sirotu, dugogodišnju Mjulijevu saradnicu još od vremena zajedničkog studiranja na Džulijardu. Nastao je kao zajednička porudžbina Nacionalnog orkestra Španije, Simfonijskog orkestra iz Detroita, Festivala Sen-Deni u Parizu i Orkestra američkog Nacionalnog centra za umetnost. Ovaj koncert zadržava klasičnu trostavačnu strukturu, kao i neke od karakteristika koncertne forme poput kadencionih odseka, ali je prožet intimnim poznavanjem same izvođačke ličnosti Nadije Sirote, koja je energična, neustrašiva i intenzivna.

Urednica Ksenija Stevanović