Miroslavljevo jevanđelje: istorija, politika i vera isprepletani

Tamara Ognjević i Nebojša Jovanović

Miroslavljevo jevanđelje je najstariji sačuvani srpski ćirilički rukopis. Pisano je u drugoj polovini XII veka za humskog kneza Miroslava, starijeg brata velikog župana Stefana Nemanje. Smatra se da je dijak Gligorije, čiji se potpis nalazi na poslednjem ispisanom listu, jedan od pisara ili minijaturista jevanđelja.
 
Miroslavljevo jevanđelje je 1979. godine proglašeno za kulturno dobro od izuzetnog značaja, a u junu 2005. godine je upisano na listu UNESKA Pamćenje sveta (Memory of the World). Narodna biblioteka Srbije koja je matična ustanova za zaštitu stare i retke knjige, propisala je da Miroslavljevo jevanđelje, može biti izlagano samo deset dana tokom jedne godine.

Od svog nastanka, Miroslavljevo jevanđelje imalo je status srpske relikvije. Po svemu sudeći, ovaj jevanđelistar bio je sveta knjiga na kojoj je vršena služba Božja prilikom osnivanja manastira Hilandar. Tokom narednih sedam vekova iznošeno je u svečanim prilikama, kao prestono jevanđelje .Godine 1896, monasi poklonjaju Miroslavljevo jevanđelje kralju Aleksandru Obrenoviću i od tada njegova sudbina kreće neobičnim tokom... O tome šta piše u Miroslavljevom jevanđelju, kako je nastalo i kako se sudbina Jevanđelja preplitala sa usudom srpskog naroda kroz 20.vek za emisiju Rečeno i prećutano danas govore Tamara Ognjević, istoričarka umetnosti i Nebojša Jovanović, istoričar.

Autor emisije je Marko Đurić.