Todor Stefanović Vilovski

Pored širokog obrazovanja, raznovrsnih interesovanja i neospornih spisateljskih sposobnosti, Vilovskog je za više državne poslove u Srbiji preporučivalo i to što je bio sin carsko-kraljevskog majora Jovana Stefanovića Vilovskog, poznatog oficira, uspešnog ratnika, prvog srpskog hidrologa i velikog patriote. Stefanović se istakao u revoluciji 1848-1849. u borbama protiv Mađara, posebno u bici kod sela Vilova, u Šajkaškoj.

Godine 1881. Todor Stefanović Vilovski je iz Austrougarske prešao u Srbiju. Tu je postao urednik naprednjačkog lista „Videlo" i šef srpskog Presbiroa, na čijem čelu je dotle bio Matija Ban.

Šef Presbiroa bio je u dva navrata. Prvi put od 1881. do 1887. a zatim od 1912. do 1915. godine.

Napisao je zanimljive, činjenicama bogate „Moje uspomene" od 1867. do 1881. godine . Njegove uspomene svrstavaju se u red bolje napisanih srpskih memoara sa portretima mnogih dobro znanih i manje poznatih savremenika. Drugi deo Memoara je hronološki nastavak "Mojih uspomena" i oni do sada nisu objavljivani. Vilovski ih je s ostalim hartijama od značaja za našu istoriju, poverio svom profesoru Pavlu Popoviću s napomenom da čitav taj material može "da upotrebi kako želi". Sticajem srećnih okolnosti, drugi deo Memoara ugledao je svetlost dana. Objavila ih je Izdavačka kuća "Prometej" iz Novog Sada a priredio akademik Vasilije Krestić koji je gost emisije.

Radio Beograd 1, 20.00

Slika sa naslovne strane: Todor Stefanović Vilovski