Pre sto godina rođena je Marija Kalas – božanstvena primadonna assoluta

Mnogi su je nazivali „Boginjom grčke tragedije“, jer njen život van scene nije bio blistav i glamurozan. Rođena je kao dete grčkih imigranata u Njujorku. Tokom Velike depresije njena porodica je bankrotirala, roditelji se razvode, a Marija se sa majkom i sestrom vraća u Grčku.

Sa svega pet godina upisala je muzičku školu. Mogla je da peva kao sopran, mecosopran i tenor.

Sa 16 godina započela je karijeru u pozorištu Olimpija u Atini, ali njenim profesionalnim debijem smatra se ulogu Beatrise u Bokaču, 1942. godine. Iste godine dobila je i glavnu ulogu u Toski, što joj je otvorilo vrata svetske slave.

Od 1949. godine kao da su joj se otvorila sva vrata. Nastupala je u Veneciji, u operama Vagnera i Belinija, u milanskoj Skali, u Londonu...

„Sada kada sam dogurala dovde, za mene više nema nikakvih iznenađenja", izjavila je na vrhuncu slave.

Iako je čeznula za ljubavlju, istinsku nikada nije doživela. O ljubavi sa Aristotelom Onazisom svi govore kao o pravoj ljubavnoj tragediji. Malo ko zna da je 1960. godine rodila njihovo prvo i jedino dete, Omera, koji je istog dana preminuo.

Četiri godine kasnije Aristotel je ostavlja zbog udovice Džona Kendija – Žakline, ali joj se vraća godinu dana kasnije. Međutim, srećnog kraja u ovoj ljubavi nije bilo, jer Marija ubrzo započinje vezu sa poznatim operskim tenorom Đuzepeom di Stefanom.

Poslednje dane Arisotelovog života proveli su zajedno, tada joj je rekao: „Voleo sam te. Ne uvek dobro, ali toliko koliko sam mogao.“

Operska diva se sa publikom oprostila 1974. godine, a nakon što je snimila film Medeja, tri godine kasnije, u potpunosti se povukla sa scene u svoj stan u Parizu, gde je iste godine i preminula.