Skandinavci su došli u Britaniju mnogo pre Anglosaksonaca i vikinga

Ljudi skandinavskog porekla bili su u Britaniji mnogo pre nego što su se Anglosaksonci ili vikinzi pojavili, otkriveno je nakon proučavanja genetike drevnog Rimljanina sahranjenog u Jorku.

Dolazak Anglosaksonaca doneo je priliv Skandinavaca u Britaniji u petom veku, a prvi vikinški napad odigrao se na manastir Lindisfarn 793. godine.

Međutim, stručnjaci koji su proučavali rimskog vojnika ili čak potencijalnog gladijatora, koji je živeo između drugog i četvrtog veka i otkrili da 25 odsto njegovog genetskog materijala potiče iz Skandinavije.

„Poreklo za koje smo mislili da je došlo sa Anglosaksoncima možda je u nekim delovima Britanije već bilo tu“, kaže Leo Spajdel, glavni autor studije i vođa tima na Rikenu, nacionalnom naučno-istraživačkom institutu u Japanu.

Otkriće je deo velike studije koja je napravila novi pristup u analiziranju drevnog DNK materijala, donoseći nova saznanja o migracijama širom Evrope u prvom milenijumu.

Koautor studije dr Pontus Skoglund sa Instituta „Fransis Krik“ u Londonu kaže da najveći deo podataka o istorijskom periodu koji proučavaju potiče od Rimljana.

„Postoji neki stepen istorijskih informacija, ali mnogo toga nije pokriveno“, navodi Skoglund.

Dok su napreci u izvlačenju i analiziranju drevnog DNK omogućili stručnjacima da istraže mešanje veoma različitih grupa – poput neandertalaca i modernog čoveka ili čak mešanje modernih naroda – taj pristup je mnogo izazovniji u slučajevima grupa koje su genetski veoma slične, poput naroda koji su živeli širom Evrope u prvom milenijumu.

Pišući u časopisu Nejčer (Nature), Spajdel i njegove kolege razvili su novi pristup kako bi se izborili sa problemom.

Umesto uzimanja u obzir svih genetskih različitosti između stanovništava, novi metod se fokusira na relativno nedavne mutacije unutar genoma, koje su se pojavile u proteklih 30.000 godina što omogućava da se detaljno ispita odnos između genetski sličnih populacija.

„Kada smo videli da funkcioniše, bio je to kao izuzetni horizont koji se otvorio gde možemo da damo odgovore na nova pitanja“, dodaje Skoglund.

Naučni tim je primenio novi pristup na više od 1.500 genoma, koji su pripadali pripadnicima raznih naroda u Evropi u prvom milenijumu.

Između ostalog, dobijene su nove informacije o migraciji germanskih grupa, pa je tako otkriveno da su postojala najmanje dva talasa migracija iz današnje severne Nemačke i Skandinavije u zapadnu, centralnu i istočnu Evropu.