Koncert Vengerova i Trpčeskog na Kolarcu, jedinstvena prilika za beogradsku publiku

Umetnik koga često nazivaju najvećim među majstorima gudačkih instrumenata širom sveta, dobnik nagrade Gremi i drugih prestižnih priznanja, Maksim Vengerov je jedan od najtraženijih solista i dirigenata ovog doba. Rođen 1974. godine, violinu je počeo da svira u petoj godini. Sa deset godina pobedio je na jednom međunarodnom takmičenju, posle čega je ostvario svoj prvi snimak. Usledio je niz uspeha na međunarodnim takmičenjima. Studirao je u klasama Galjine Turčaninove i Zahara Brona. Njegova bogata diskografija obuhvata izdanja za ugledne kompanije Melodija, Teldec i EMI.

Neumorno tragajući za novim izražajnim mogućnostima, inspiriše se mnogim različitim muzičkim stilovima, u rasponu od baroka do džeza i roka. Po uzoru na svoje slavne mentore, Mstislava Rostropoviča i Danijela Barenbojma, od 2007. posvećuje pažnju i dirigovanju, koje je usavršavao u klasi Jurija Simonova.

Poslednjih godina nastupa kao solista i/ili dirigent sa svim najvećim svetskim orkestrima, uključujući Njujoršku filharmoniju, Berlinsku filharmoniju, Londonski simfonijski orkestar, Bi-Bi-Si simfonijski orkestar, Orkestar Marijinskog teatra, simfonijske orkestre Čikaga, Montreala, Toronta, Sidneja, Melburna, Minhensku filharmoniju, Francuski nacionalni orkestar, Filharmonijski orkestar milanske Skale i mnoge druge. Koncertira širom sveta i na resitalima, sarađujući sa vodećim pijanistima i drugim umetnicima.

Januara 2020. je postao prvi solo umetnik u rezidenciji radija Classic FM, za koji je ekskluzivno snimio Violinski koncert Čajkovskog sa dirigentom Mjung-Vun Čungom i Filharmonijskim orkestrom Francuskog radija, kao i resital iz Karnegi hola. Dalja snimanja koincidiraće sa proslavom četrdesete godišnjice njegove koncertne karijere na sceni Rojal Albert hola u Londonu, septembra 2022. godine. Tim povodom na sceni će mu se pridružiti kolege Miša Majski, Marta Argerič, Oksfordska filharmonija sa njenim muzičkim direktorom Mariosom Papadopulosom, kao i studenti Kraljevskog koledža za muziku u Londonu.

Maksim Vengerov je veoma aktivan i kao violinski pedagog. Profesor je na Univerzitetu „Mocarteum“ u Salcburgu i gostujući profesor na Kraljevskom koledžu za muziku u Londonu. Član je brojnih žirija na takmičenjima mladih muzičara širom sveta, kao što su prestižna takmičenja violinista „Menjuhin“ i „Vjenjavski“. Želeći da demokratizuje pristup učenju muzike, januara 2021. godine pokrenuo je sopstvenu pedagošku onlajn platformu www.maximvengerov.com, koju su do sada posetili korisnici iz 170 zemalja i imala je preko 190 miliona pregleda.

Godine 1997. imenovan je za prvog ikada klasičnog muzičara u ulozi ambasadora dobre volje UNICEF-a, što mu je omogućilo da nastavi da kroz muziku inspiriše decu širom planete. U ovoj ulozi, nastupao je za ugroženu decu i zajednice u Ugandi, Tajlandu, na Balkanu i u Turskoj, istovremeno pomažući u akcijama prikupljanja sredstava za mnoge programe koje podržava UNICEF. On je i patron projekta MIAGI u Južnoj Africi, koji muzikom povezuje decu različitog etničkog porekla. Godine 2018. postao je ambasador dobre volje škole „Muzika mundi“ – jedinstvene institucije koja podržava mlade talente.

O životu i radu Maksima Vengerova snimljeno je više dokumentarnih filmova, kao što je Playing by Heart u produkciji televizije Kanal četiri (Channel Four Television), koji je emitovan na Kanskom festivalu 1999. godine, ili Living the Dream, koji je imao svetsku distribuciju i osvojio nagradu „Gramofon“ za najbolji dokumentarni film 2008. godine.

Dobitnik je prestižne nagrade Kraljevske muzičke akademije (Velika Britanija), kao i Nacionalnog ordena za zasluge (Rumunija) i Ordena za zasluge savezne države Sar u Nemačkoj. Godine 2012. postao je gostujući profesor Triniti koledža u Oksfordu, a 2019. je dobio počasni doktorat Kraljevskog koledža za muziku u Londonu i Orden za zasluge u oblasti kulture Dvora Monte Karla.

Laureat je brojnih nagrada kao što su nagrada Gremi za najboljeg instrumentalnog solistu u pratnji orkestra (2003), dve nagrade Gramofon (1994, 1995), nagrada Brit u oblasti klasične muzike (2004), pet nagrada Edison za klasičnu muziku (Edison Klassiek; 1995, 1996, 1998, 2003, 2004), dve nagrade ECHO (eho; 1997, 2003) i Kristalna nagrada Svetskog ekonomskog foruma (2007), koja se dodeljuje umetnicima koji su svojim radom doprineli poboljšanju uslova života u svetu.

Svira na violini „Stradivari“ ex-Kreutzer (1727).

Pijanista Simon Trpčeski je izgradio reputaciju zahvaljujući svom moćnom virtuozitetu i dubokoj ekspresivnosti, kao i harizmatičnom scenskom nastupu. Na međunarodnu scenu je stupio pre dvadeset godina, u okviru programa Umetnik nove generacije Bi-Bi-Sija (BBC New-Generation Artist). U dosadašnjem toku karijere, sarađivao je sa više od sto orkestara na četiri kontinenta i nastupao na najprestižnijim koncertnim scenama u svetu.
 
Među brojnim istaknutim dirigentima sa kojima je delio scenu su Lorin Mazel, Vladimir Aškenazi, Marin Alsop, Gustavo Dudamel, Kristijan Mačelaru, Đanandrea Noseda, Vasilij Petrenko, Šarl Ditua, Jakob Hrusa, Vladimir Jurovski, Suzana Malki, Andris Nelsons, Antonio Papano, Robert Spano, Majkl Tilson Tomas, Gabrijel Bebešelea i Dejvid Cinman.
 
Trpčeski je ostvario uspešnu saradnju sa diskografskim kompanijama kao što su EMI Classics, Avie Records, Wigmore Hall Live, Onyx Classics i Linn Records, za koju trenutno snima, što je rezultiralo velikim brojem nagrađivanih izdanja, sa repertoarom koji uključuje kompletna dela Rahmanjinova za klavir i orkestar, klavirske koncerte Prokofjeva, kao i ostvarenja kompozitora kao što su Pulank, Debisi, Ravel. Njegov novi kompakt disk pod nazivom „Variations" objavljen je u proleće 2022. i sadrži interpretacije kompozicija Bramsa, Betovena i Mocarta.

Rođen 1979. godine, Simon Trpčeski je diplomirao na Muzičkoj akademiji Univerziteta Sv. Ćirilo i Metodije u Skoplju, gde je studirao u klasi Borisa Romanova. Posvećen širenju makedonske kulture i umetnosti, inicirao je projekat MAKEDONISSIMO kako bi publiku širom sveta upoznao sa bogatstvom makedonske narodne muzike, u kombinaciji sa harmonskim jezikom i virtuoznošću inspirisanim savremenom džez muzikom. Ovaj projekat je sa velikim uspehom predstavljen i u Beogradu, u okviru CEBEF-ove sezone umetničke muzike, decembra 2018. godine. Snimljen je i za kompaniju Linn Records.
 
Godine 2009. Trpčeski je primio Orden predsednika za zasluge Makedoniji, a 2011. je postao prvi ikada dobitnik titule „Narodni umetnik Makedonije". Bio je Umetnik nove generacije Bi-Bi-Sija od 2001. do 2003. godine i dobitnik je nagrade za najuspešnijeg mladog umetnika, koju mu je dodelilo Kraljevsko filharmonijsko društvo iz Londona.