Dve (nepoznate) drame Jovana Radulovića u izdanju RTS Izdavaštva

U rukopisnoj ostavštini književnika Jovana Radulovića (1951-2018) nađena su i dva televizijska scenarija naručena od Televizije Beograd koja, sasvim je izvesno, iz ideoloških razloga nisu snimljena.

Reč je o delima Nebo visoko a zemlja tvrda (TV drama za decu) i Oj pekarske duge noći (TV drama). Jovan Radulović, pokazano je na primeru ova dva nesnimljena scenarija, svojom kritičkom misli, pripadao je onoj grupi srpskih pisaca koji su postavljali ne uvek prijatna pitanja, bilo o savremenom životu, bilo o nacionalnoj mitomaniji.

Osnovnu školu završio je u Polači, a gimnaziju u Kninu. Započeo je studije književnosti i istorije u Zadru 1970. godine, a 1971. se preselio u Beograd, gde je diplomirao na Filološkom fakultetu. Bio je profesor u Četrnaestoj beogradskoj gimnaziji, urednik BIGZ-a i direktor Biblioteke grada Beograda.

Dela su mu prevođena na engleski, ruski, ukrajinski, italijanski, nemački, švedski, mađarski i makedonski jezik.

Dobitnik je Oktobarske nagrade grada (dodeljena pa oduzeta 1979, vraćena 1993), Andrićeve nagrade, nagrade „Isidora Sekulić", „Svetozar Ćorović", „Bora Stanković", „Branko Ćopić" (SANU), „Joakim Vujić", „Braća Micić", nagrade Vitalove književne fondacije „Zlatni suncokret", „Gračaničke povelje", nagrade „Sedam sekretara SKOJ-a" (Zagreb 1980), nagrade Udruženja čehoslovačkih umetnika za najbolji scenario (na festivalu Zlatni Prag, 1989. godine), nagrade za najbolju dramsku seriju na Danima JRT-a (Neum 1989), nagrade „Matija Ban", nagrade „Lazar Vučković", nagrade Grafičkog ateljea Dereta za knjigu godine i Kočićeve nagrade 2001.

Jovan Radulović je napisao brojne priče i pripovetke među kojima se ističu Ilinštak (1978), Golubnjača (1980), Dalje od oltara (1988), Izabrane pripovijetke (1995), Zamka za zeca (priče za decu, 1998), U Islamu Grčkom (1999), Idealan plac (2000), Najlepše pripovetke Jovana Radulovića po izboru Dušana Ivanića (2001), romane: Braća po materi (1986), Prošao život (1997), Od Ognjene do Blage Marije (2008), drame: Golubnjača (1982), Učitelj Dositej (1990) a javnost ga pamti i po televizijskim i filmskim scenarijima za filmove Vučari Donje i Gornje Polače (1978), Čeličenje Pavla Pletikose (1980), Braća po materi (adaptacija autorovog romana, 1988), Glava šećera (adaptacija pripovetke Milovana Glišića, 1991), Svirač (adaptacija pripovetke Svetolika Rankovića, 1998), Nikoljdan 1901. (adaptacija drame Sime Matavulja, 1998), Stari vruskavac (adaptacija pripovetke Svetolika Rankovića, 2000), Polača - Okvil (2004), Bora pod okupacijom (2006).

Predstava Golubnjača proglašena je za najbolju na Festivalu Alpe-Adrija (Nova Gorica, SR Slovenija, 1983). Žiri RTS i Večernjih novosti izabrao je Golubnjaču među dvanaest najboljih drama napisanih na srpskom jeziku od 1944. do 1994. godine.