Ruska kritika: „Ana Karenjina“ kao dečja slikovnica

Od samih kinematografskih početaka Tolstojevo delo inspiriše svet. „Ana Karenjina" šest puta je oživljena u Rusiji, pet puta u Velikoj Britaniji, dva u Nemačkoj i po jedanput u Argentini, Mađarskoj i Indiji.

Igrale su je mnoge slavne glumice od Grete Garbo, Vivijen Li, Tatjane Samojlove, Sofi Marso do Kire Najtli. Novo viđenje jedne od najvećih ljubavnih priča, reditelja Džoa Rajta i scenariste Toma Stoparda, čini se interesantnim zbog odstupanja od remek-dela nastalog pre više od 130 godina.

Rešenje po kojem je svet pozorište, a život igra pokazalo se dobrim. Ana Karenjina je prestala da igra, otkrila samu sebe i prekršila moralni kodeks.

„Neverovatan pozorišni stil primenjen je u adaptaciji istorijskog dela. Tu je ljubav u svim aspektima pozitivnim i negativnim. Romansa igra malu ulogu. Prijateljstvo, nervoza, ludilo, ljubomora, samoća - film je prava eksplozija svega toga", smatra Kira Najtli. 

I dok ruska kritika na 130-minutnu verziju romana gleda kao na raskošnu, ilustrovanu dečju slikovnicu i modernu ekranizaciju koja je pravi engleski blokbaster, jedino prihvatljivu ukoliko se posmatra kao komedija, a na Kiru Najtli kao premršavu za lik, ostatak sveta film prihvata sa simpatijama.

Nedostižnom idealu teško se približiti. Ipak, Rajtov film koji je simbioza drame, mjuzikla i koreografskih elementa, sniman je na više od 100 setova koji su pomogli razvoj radnje u raznolikim eksterijerima i enterijerima u kojima će, ako ni u čemu drugom, gledaoci i ipak uživati.