Pirinač drži Kineski zid

Tajna izdržljivosti Kineskog zida leži u lepljivoj riži koju su radnici za vreme vladavine dinastije Ming upotrebljavali kao izrazito čvrst malter, otkrili su kineski naučnici.

"Za izgradnju delova Velikog zida iz vremena dinastije Ming, pre 600 godina, koristila se mešavina smese od lepljivog pirinča i kreča", objasnio je Džang Bingđijan, profesor hemije na Univerzitetu Hangdžu u istočnoj Kini.

Građevinski radnici drevne Kine su koristili ovu smesu još pre 1.500 godina, naveo je Bingđijan.

Lepljivi malter od pirinča učvrstio je cigle i kamene blokove tako snažno da na nekim mestima još uvek ni korov ne može da raste.

Ovaj drevni malter je verovatno bio prvi kompozitni vezivni materijal na svetu, proizveden od mešavine organskih i neorganskih komponenata - amilopektina i kalcijum-karbonata, rekao je dr Džang, dodajući da je amilopektin pomogao u stvaranju kompaktne mikrostrukture koja je omogućila da Kineski zid bude stabilniji i da ima veću mehaničku čvrstinu.

Džang je napomenuo da je upotreba lepljive riže predstavljala najveće tehničko dostignuće tog doba.

Građevinari su koristili lepljivu rižu i za izgradnju grobnica, pagoda i gradskih zidina, prenosi Dejli telegraf. Pojedine građevine su bile dovoljno čvrste da se odupru jakim zemljotresima i drugim prirodnim nepogodama.

U vreme izgradnje Velikog zida, stanovnici južne Kine su se bunili, jer su vlasti zaplenjivale sav pirinač kako bi se nahranili radnici i sagradio zid.

Kineski zid je najveća građevina na svetu. Dvogodišnja studija okončana aprila meseca 2009. godine otkrila je da je zid dug čak 8.851,8 kilometara. Do tada se smatralo da njegova dužina iznosi „samo" 6.300 kilometara („Kineski zid mnogo duži nego što se mislilo").