Britanka vratila sliku iz 16. veka italijanskom muzeju iz kog je ukradena pre više od 50 godina

Slika „Bogorodice sa detetom“ iz 16. veka, koja je završila kod žene u Norfolku nakon što je pre pola veka ukradena iz muzeja u Italiji, biće vraćena svom zakonitom vlasniku.

Nakon godina preispitivanja i ubeđivanja od strane advokata specijalizovanog za umetnine koji je radio pro bono, Barbara de Doza odlučila je da preda sliku Gradskom muzeju u Belunu, u kojem je visila 1973. godine.

Kako je Gardijan izvestio u martu, ona je dugo odbijala da vrati delo, iako se nalazilo na listama najtraženijih umetnina u više policijskih baza, uključujući Interpol i italijanske Karabinjere.

Tvrdila je da ima pravo vlasništva, delimično zato što je njen pokojni suprug, baron De Doza, sliku kupio 1973. godine, ubrzo nakon krađe.

Slika se nalazila u njihovom domu u Norfolku iz 16. veka, u manastiru Ist Baršam, blizu Fakenhema, koji je Henri VIII opisao kao svoju „malu seosku palatu“.

Autor slike je italijanski umetnik Antonio Solario, poznat kao Lo Ćingaro („Ciganin“), čija se druga dela nalaze u Londonskoj nacionalnoj galeriji.

Muzej u Belunu je sliku nabavio 1872. godine, a bila je među nekoliko umetničkih dela ukradenih vek kasnije. Neka od njih su ubrzo pronađena u Austriji, gde je suprug Barbare de Doza kupio Solarijevu sliku od nepoznatog prodavca.

Njena lokacija nije bila poznata sve do 2017. godine, kada je De Doza pokušala da je proda putem jedne regionalne aukcijske kuće, a jedan saradnik muzeja iz Beluna je prepoznao delo.

Slika je 2020. vraćena De Dozi, jer italijanske vlasti zbog kašnjenja prouzrokovanih kovid zatvaranjem nisu uspele da dostave relevantnu dokumentaciju britanskoj policiji.

Tokom godina, Kristofer Marinelo, vodeći advokat specijalizovan za umetnine, više puta je pokušavao da je ubedi da „uradi ispravnu stvar“ i vrati sliku u Beluno. Vodio je pregovore o povratku bez naknade, želeći da pomogne gradu u regionu Veneto na severu Italije, odakle potiče njegova porodica.

De Doza se u početku pozivala na britanski Zakon o zastarelosti iz 1980. godine, koji predviđa da osoba koja kupi ukradenu stvar, a da nije znala za krađu, može postati zakoniti vlasnik nakon šest godina.

Marinelo je tu argumentaciju odbacio kao „besmislicu“.