Mumifikacija 1.500 godina starija nego što se mislilo

Postoje indicije da je egipatska mumifikacija nastala negde između 4500. i 3100. godine pre naše ere.

Pre razvoja tehnika balzamovanja, Egipćani su svoje mrtve ukopavali u grobove ispunjene peskom. Proces se tada sastojao od prirodnog isušivanja tela pod dejstvom toplog i suvog pustinjskog peska.

Tragovi prve upotrebe smola za mumifikaciju tela pokojnika, verovalo se, datiraju iz 2200. p.n.e.

Korišćenje smola postala je uobičajena praksa u periodu između 2000. i 1600. godine pre nove ere, preciziraju autori čija je studija objavljena u američkom časopisu Plos One.

Međutim, tim naučnika sa britanskih univerziteta Jork i Oksford, kao i australijskog Mekveri univerziteta analizirao je pogrebne tkanine pronađene na telima iz grobova jedne od najstarijih poznatih egipatskih nekropola, koja datira iz perioda koji se proteže od 4500. do 3350. godine p.n.e.

Biohemijskim analizama, istraživači su na tim tkaninama detektovali tragove supstanci koje se koriste prilikom balzamovanja, poput borove smole, ekstrakata aromatičnih biljaka, biljne smole, životinjske masti.

Rezultati njihove studije ukazuju na to da su ovi preparati korišćeni najmanje jedan milenijum ranije nego što se dosad verovalo.

Navedene supstance sadržane su u gotovo istim razmerama i u kompleksnim receptima koje su Egipćani koristili u jeku mumufikacije faraona, 3.000 godina kasnije.

„Antibakterijska svojstva sastojaka pomoću kojih su bila sačuvana meka tkiva dovodi nas do zaključka da prisustvo tih supstanci označava početak eksperimentisanja sa mumifikacijom u Egiptu", istakao je Stiven Baki, jedan od autora istraživanja.

Prema njegovim rečima, mešavina smola sa antibakterijskim svojstvima, kojom su premazivane trake za obmotavanje tela, istog je sastava kao i preparati koje su Egipćani koristili za balzamovanje tela na vrhuncu mumifikacije 2.500 do 3.000 godine kasnije.

Egipćani su mumificirali mrtve jer su verovali da oni ne mogu da dosegnu večni život ako telo nije sačuvano.