Sudiji Blagoju Jakšiću pravosnažno dve i po godine zatvora

Takođe mu je izrekao zabranu obavljanja poziva u pravosuđu od dve godine.

Ovu odluku, koja je objavljena na sajtu suda, donelo je Trećestepeno veće Apelacionog suda u Beogradu nakon više ukidanja presuda i vraćanja na novo suđenje.

Jakšić i ostali optuženi u ovom slučaju prethodno su u dva navrata prvostepenim presudama Specijalnog suda bili oslobađani optužbi, ali je drugostepeno veće Apelacionog suda preinačilo te odluke i Jakšića i ostale proglasilo krivim i osudilo na kazne zatvora.

Drugostepenom presudom Jakšić je bio osuđen na tri godine zatvora, a sada mu je trećestepenom odlukom kazna umanjena za šest meseci.

Ljubomiru Biševcu potvrđena je kazna od tri godine zatvora, a Miloradu Laketiću od dve godine zatvora.

U odnosu na Dragana Gavrilovića i Blagoja Čurovića drugostepena presuda je preinačena pa su oni pravosnažno oslobođeni optužbi za pomaganje Jakšiću zbog nedostatka dokaza.

Od Biševca je naloženo oduzimanje imovinske koristi pribavljene krivičnim delom od 20 miliona dinara, pa je obavezan da taj iznos uplati u državni budžet.

Biševac i direktor DTP "Luks" iz Kosovske Mitrovice i Milorad Laketić su osuđeni jer su 1997. godine zaključili fiktivni ugovor o kupoprodaji poslovnog prostora u Kosovskoj Mitrovici od 324 kvadratna metra.

Jakšić je osuđen jer je, prema presudi, kao predsednik Opštinskog suda u Kosovskoj Mitrovici neutvrđenog dana u leto 2000. ili 2001. godine dao nalog da se falsifikovanjem službene knjige tog suda izvrši overa tog fiktivnog ugovora, a referenti overe u sudu Blagoje Čurović i Dragan Gavrilović su Jakšićev nalog izvršili.

U presudi se precizira da je Biševac 30. decembra 1997. godine, u Kosovskoj Mitrovici podstrekao direktora oštećenog preduzeća "Luks" iz Kosovske Mitrovice - Laketića da mu pribavi protivpravnu imovinsku, a Jakšić da je, u nameri da svom prijatelju Biševcu omogući pribavljanje imovinske koristi, omogućio overu fiktivnog ugovora o kupoprodaji od 30. decembra 1997. godine, iako je znao da Biševac za lokal neće platiti nikakvu cenu, koja ugovorom nije ni bila određena.

Taj ugovor je, prema presudi, sačinjen između preduzeća "Luks" kao prodavca i preduzeća u vlasništvu Biševca kao kupca, čime je Biševcu omogućeno prenošenje prava svojine na objektu u Kosovskoj Mitrovici od 324 kvadratna metra.

U obrazloženju presude se navodi da je drugostepeno veće Apelacionog suda zaključilo da je nesporno utvrđeno da je Biševac poslovni prostor prodao preko preduzeća "T", po osnovu ugovora od 23. decembra 2002. godine, a koji je overen u Opštinskom sudu u Kosovskoj Mitrovici 24. decembra 2002. godine.

Lokal je, kako se navodi, prodao za 20.040.000 dinara, a iznos mu je isplaćen 25. decembra 2002. godine.

To je po stavu Apelacionog suda tržišna vrednost predmetnog poslovnog prostora u leto 2000. ili 2001. godine.

U svom obrazloženju Apelacioni sud je napomenuo da je cenio umišljaj kod svakog od optuženih izvršilaca krivičnog dela.

Po nalaženju Apelacionog suda, u delu odluke o kazni za Jakšića drugostepeni sud nije dao adekvatan značaj olakšavajućim okolnostima, pa mu je trećem stepenu smanjio kaznu "nalazeći da je ovako izrečena kazna nužna, ali i dovoljna mera krivično pravne zaštite i da će se efektivnom kaznom zatvora u navedenom trajanju ostvariti svrha kažnjavanja".

Što se tiče dvogodišnje zabrane obavljanja sudijske funkcije, trećesteno veće je zaključilo da ju je drugostepeno veće pravilno izreklo imajući u vidu da je krivično delo izvršio kao predsednik Opštinskog suda u Kosovskoj Mitrovici, "te da je sudijska funkcija profesija od izuzetnog značaja i osetljiva kada je u pitanju zaštita interesa društva i da bi njegovo dalje vršenje sudijske funkcije i uopšte poziva u oblasti pravosuđa bilo opasno".

U odnosu na službenike suda, Čurovića i Gavrilovića, Apelacioni sud je zaključio da Tužilaštvo nije ponudilo dokaz na osnovu koga bi se na nesumnjiv način moglo utvrditi da su oni znali da Jakšić zloupotrebljava svoj službeni položaj kako bi nekom pribavio korist i da su pristali da mu u tome pomognu.

Na osnovu utvrđenog činjeničnog stanja može se samo utvrditi da su postupili po nalogu Jakšića kao predsednika suda, svesni da u službenu knjigu, odnosno Gavrilović na primerak ugovora, unose neistinite podatke, što su elementi bića krivičnog dela falsifikovanje isprave, za koje je nastupila apsolutna zastarelost krivičnog gonjenja.

Zbog toga je Apelacioni sud, usvajanjem žalbi branilaca Čurovića i Gavrilovića, drugostepenu presudu, kojom su bili osuđeni na po godinu dana zatvora, preinačio i usled nedostatka dokaza da su izvršili krivično delo koje im je stavljeno na teret, oslobodio od optužbe.

Jakšić je bio uhapšen 23. seprembra 2011. godine i pet i po meseci je proveo u pritvoru do odluke suda da mu dozvoli odbranu sa slobode uz jemstvo od 80.000 evra.

On je do hapšenja radio kao sudija Prekršajnog suda u Beogradu, a u Visoki savet sudstva izabran je u martu 2010. godine na neposrednim sudijskim izborima.

Jakšić je u tom telu bio zadužen za postupanje po pritužbama neizabranih sudija - koji nisu prošli reizbor 2009. godine.

Nakon pokretanja postupka, Visoki savet je odlučio da nema uslova za njegovo razrešenje sa sudijske funkcije, kao ni iz tog tela.