Vek i po od rođenja čoveka zvanog mir

Mohandas Karamhand Gandi je rođen na današnji dan 1869. godine u Porbandaru, koji se nalazi u današnjoj indijskoj saveznoj državi Gudžarat. U Indiji je danas državni praznik, a u svetu se obeležava Međunarodni dan nenasilja. 

Gandi je bio lider nacionalističkog pokreta koji se borio protiv britanske vlasti koristeći nenasilne proteste. Osim toga, bio je i advokat, političar i pisac.

Nakon sticanja nezavisnosti Indije 1947. godine, Gandi je ubijen 30. januara sledeće godine. Ubio ga je jedan hinduistički ekstremista koji je smatrao da je Gandi blagonaklon prema muslimanima.

Studije u Londonu i borba za prava u Južnoj Africi

Sa 18 godina odlazi u London kako bi studirao pravo, a četiri godine kasnije se vraća u Indiju i počinje da se bavi advokaturom, ali u tome ne uspeva zato što nije bio psihički sposoban za unakrsno ispitivanje svedoka.

Trgovac iz Južne Afrike je 1893. stupio u kontakt sa Gandijem i pozvao ga u Johanesburg, pošto mu je bio potreban pravni savetnik.

Od samog dolaska u Južnu Afriku suočio se sa diskriminacijom zbog boje kože. Jednom prilikom odlučio je da putuje vozom u prvoj klasi, ali mu nije bilo dozvoljeno da nastavi putovanje.

Imao je značajnu ulogu u političkom organizovanju indijske zajednice u Južnoj Africi, kojoj je pomogao u ostvarivanju osnovnih prava, a tokom svog boravka tamo često je bio hapšen i prebijan.

Nastanak ideje pasivnog otpora i povratak u Indiju 

Zbog čestih hapšenja počinje da razvija svoje ideje pasivnog otpora i građanske neposlušnosti, ali te izraz nije smatrao adekvatnim, zbog čega je osmislio svoju reč - satjagraha, što se može prevesti kao posvećenost istini.

Tokom boravka u Južnoj Africi je i dobio počasnu titulu mahatma, a to se prevodi kao velika duša.

U Indiju se vraća 1915. godine, a politički aktivan postaje četiri godine kasnije, po usvajanju Roulatovog zakona, koji je omogućio kolonijalnim vlastima da oružano deluju protiv revolucionarnih aktivnosti.

Tada se Gandijeva ideja proširila Indijom i milioni ljudi su započeli proteste protiv novog zakona, ali su kolonijalne vlasti su koristile silu i ubile veliki broj demonstranata.

Marš soli

Značajan događaj za Indiju bio je i Marš soli, koji je Gandi pokrenuo 1930. godine zbog uvođenja poreza na so, koji je najviše pogodio najsiromašniji deo društva.

Tokom ovih nenasilnih protesta uhapšeno je više od 60.000 ljudi, a ubrzo su usledili i pregovori sa kolonijalnim vlastima čiji je ishod bio povlačenje građanske neposlušnosti.

Nakon proglašenja nezavisnosti Indije, Gandi je žalio što Pakistan nije ostao deo Indije, zbog toga što je želeo da muslimani i hindusi žive u istoj zajednici.

Gandi nikada nije dobio Nobelovu nagradu za mir

Čovek koji je bio oličenje mira i nenasilnog otpora, nikada nije dobio Nobelovu nagradu za mir.

Za ovo priznanje nominovan je pet puta, uključujući i godinu kada je ubijen. Nobelov komitet nije želeo da mu nagradu dodeli posthumno, ali te 1948. godine u znak poštovanja nije nikome dodeljena.

Ideje o miru koje je zagovarao Gandi inspirisale su Martina Lutera Kinga mlađeg koji mu je po dobijanju Nobelove nagrade za mir 1964. godine odao priznanje, što je učinio i Dalaj Lama, kad je dobio isto priznanje 1989.

Indijska vlada obeležava godišnjicu Gandijevog rođenja "podsećanjem na njegove poruke na nacionalnom i međunarodnom nivou".