Veseli komad

U današnjem Vremenu muzike urednica Gorica Pilipović predstavlja skerco, formu koja se može pojaviti u različitim vidovima – kao samostalna kompozicija i kao deo veće celine, obično sonatnog ciklusa, solističkog, kamernog ili simfonijskog.

Termin skerco, što na italijanskom jeziku znači šala, sreće se još od XVII veka, kada se odnosio na muzički komad veselog karaktera, ali današnji smisao dobija tek u Betovenovo doba. Tada, naime, preuzima mesto menueta, dakle, III stava u sonatnom ciklusu. Betoven u svojoj I simfoniji još uvek koristi menuet, iako on po tempu i karakteru pre odgovara skercu, ali u II simfoniji već je jasno naznačeno - skerco. Betoven će se tek u VIII simfoniji još jednom vratiti menuetu. Ostali autori koji će biti pomenuti u ovom kontekstu jesu Dika, Šubert, Šopen i Stravinski.