Razum i osećajnost

Rođen 1767. godine u porodici muzičara, Miler je u mladosti početo da uči sviranje na instrumentima na dirkama, da bi mu potom poduke iz harmonije i kompozicije davao Johan Kristof Fridrih Bah. Tokom osamdesetih godina 18. veka, privukao je pažnju savremenika kao flautista, orguljaš i dirigent, da bi 1794. godine, postao orguljaš crkve Svetog Nikolaja u Lajpcigu. Ubrzo je počeo da nastupa i kao flautista Gevandhaus orkestra iz ovog grada, a potom i da radi kao pomoćnik kantora crkve Svetog Tome, Johana Adama Hilera, kojeg je na ovoj poziciji nasledio 1804.godine. Kao kantor ove prestižne lajpciške crkve, Miler je nastavio tradiciju organizovanja koncerata koju je utemeljio njegov prethodnik, u okviru kojih je izveo i nekoliko Bahovih kantata, koje su tada prvi put predstavljene publici posle smrti kompozitora. Godine 1810. godine Miler je napustio Lajpcig, kako bi postao kapelmajstor na Vajmarskom dvoru. Kao odličan orguljaš i pijanista, ali i dirigent, Miler je stekao ugled među savremenicima, uključujući i Getea, koji je uvek bio kritičan prema izvođenjima opera u Vajmaru, ali koji je cenio novog kapelmajstora.

Kao kompozitor, August Eberhard Miler nije postigao veće uspehe sa svojim zingšpilima, ali su zato njegovi koncerti i klavirska dela bila veoma dobro primljeni. Stilski, njegove kompozicije najbliže su Mocartovim ostvarenjima, ali u klavirskim delima iz poznijeg doba, javljaju se elementi pijanističke tehnike koja će nagovestiti Lista. Osim u svojim delima, Miler je bio i veliki promoter muzike bečkih klasičara - osim što je izvodio njihova dela za klavir, radio je i na redakturi kompletnih Betovenovih sonata za izdavača Brajtkopfa i Hertela, a 1801. godine upriličio je prvo izvođenje Hajdnovih Godišnjih doba izvan Beča.

Urednica emisije: Ivana Neimarević