Počelo je sa odanim i izdržljivim konjanicima – Pošta Srbije povezuje već 180 godina

Počeci poštanskih usluga u Srbiji vezuju se za prenošenje važnih poruka srpskih vojskovođa i vladara za vreme vladavine Turaka, kao i za komunikaciju između prestonice i pokrajinskih sedišta, sultana i Porte i paša i vezira.

Tatari

U glasničkoj službi radili su odani, izdržljivi i iskusni jahači, nazvani tatari. Godine 1805, Praviteljstvujušči sovjet, tokom Prvog srpskog ustanka organizuje mrežu za prenos pisama za potrebe Srpske vojske i organa vlasti, a 1811. godine se otvaraju prve menzulane za prenos usmenih i pisanih saopštenja za potrebe države.

Hatišerif iz 1830. godine, kojim Srbija dobija autonomiju, dozvoljava otvaranje srpskih škola, bolnica, štamparija i pošte. Menzulane se tada povezuju u organizacionu celinu i knez Miloš postavlja Jakova Jakšića za upravnika poštanskog saobraćaja.

Prvi telegraf

Prva javna pošta u Beogradu je otvorena 1840 godine. Nalazila se u Knez Mihailovoj ulici, gde je danas zgrada Likovne akademije. Prvi poštanski kovčežići postavljaju se 1844, a 1855. godine i telegrafski saobraćaj koji je obavljan Morzeovim aparatima koji su se koristili narednih 100 godina. Prvi telegraf je otpremljen iz Kragujevca za Beograd.

Prve markice

Zakon o poštama iz 1866 godine predvideo je otvaranje većeg broja poštansko-telegrafskih stanica, štampanje prvih srpskih poštanskih marki, kolski saobraćaj i smanjenje tarifa. 

Prve poštanske marke bile su marke za novine sa odštampanim srpskim grbom i marke za pisma sa likom kneza Mihaila. 

Samostalnost u poštanskom saobraćaju

Srbija je 1866. godine postala član Međunarodnog telegrafskog saveza. To je omogućilo nezavisnost od austrijskog i turskog uticaja u pogledu tranzita, eksploatacije i tarifne politike. Dve godine kasnije, ukinuta je Austrijska konzularna pošta i srpska pošta je slobodno i samostalno obavljala međunarodni poštanski saobraćaj.

Osim članstva u Telegrafskom savezu, Srbije je 1874. godine na kongresu u Bernu bila među osnivačima Svetskog poštanskog saveza.  

Telefonski saobraćaj 

Razvoj telefonije u Srbiji počinje 1883. godine, kada je od srpske vlade, koncesiju za uvođenje telefonskog saobraćaja dobio Panta Mihajlović. Mihajlović je telefonskom linijom dužine oko 300 metara, povezao zgradu Geografskog odeljenja Ministarstva vojnog i Inženjersku kasarnu na Paliluli.

Prvi telefonski razgovor obavili su ministar vojni Tihomilj Nikolić i kapetan Kosta Radosavljević. Godine 1938. deset godina posle Britanije,Srbija dobija prvi belinograf, telefotografski aparat za prenos fotografija, crteža ili tekstova na veće udaljenosti pomoću telefonske veze.

Amerika 

U Prilikama kod Ivanjice, 1974. godine, počela je da radi prva Zemaljska satelitska stanica "Jugoslavija Jedan", čime je, posredstvom telekomunikacionog satelita, omogućen automatski telefonski saobraćaj sa zemljama Severne Amerike.