Godišnjica rođenja Rudolfa Bručija

U posleratnoj istoriji srpske muzike jedno od istaknutih mesta pripadalo je Rudolfu Bručiju. Rođen je u Zagrebu, gde je završio srednju muzičku školu. Školovanje je nastavio u Beogradu, na Muzičkoj akademiji, gde je studirao kompoziciju u klasi profesora Petra Bingulca.

Rudolf Bruči je rođen 30. marta 1917. Usavršavao se na Akademiji za muziku u Beču (1954–1955). Po povratku je postao član orkestra Doma JNA, da bi se vrlo brzo preselio u Novi Sad, gde je ostao do kraja života. Godine 1955. postao je direktor Muzičke škole „Isidor Bajić", a sedamdesetih godina dvadesetog veka presudno je uticao na uspon Akademije umetnosti u Novom Sadu, čiji je bio i prvi dekan. Po mišljenjima mnogih, Akademija je pod njegovim vođstvom imala najkvalitetniju katedru za muziku u bivšoj Jugoslaviji. O tome svedoči i podatak da je čuveni kompozitor Alfred Šnitke potpisao ugovor sa Akademijom kao gostujući profesor. Bruči je ostavio dubok trag na novosadskoj muzičkoj sceni učestvujući u osnivanju nove zgrade Opere, ali i radeći na osnivanju filharmonije. Takođe, bio je jedan od osnivača Vojvođanske akademije nauka i umetnosti (VANU). Nakon njenog spajanja sa Srpskom akademijom nauke i umetnosti, bio je jedan od akademika koji su se zalagali za njeno ponovno osnivanje.

Rudolf Bruči je dobio brojne domaće i međunarodne nagrade i priznanja, među kojima su i Oktobarska nagrada Novog Sada (1961), Nagrada oslobođenja Vojvodine (1937), Nagrada „Mir i prijateljstvo" ( Prag, 1961), Orden rada sa crvenom zastavom (1974) i Ordre national du merite (Francuska, 1977).

Posebno treba istaći nagradu koja je predstavljala i odlučujući trenutak u njegovoj karijeri - prvo mesto na međunarodnom takmičenju kompozitora kraljice Elizabete Belgijske. Tu nagradu je osvojio u Briselu, 1965. godine, sa simfonijom Lesta, u konkurenciji više od 250 kompozitora iz 26 zemalja.