Sećanje na žrtve masovnog streljanja pre 84 godine u Kraljevu

Venac koji polažu potomci streljanih na komemoraciji već godinama unazad nosi i Dragan Blažić, praunuk Novke i Zagorke Blažić, koje su tog 14. oktobra 1941. godine bile među prvim ženama iz Kraljeva koje su pokušale da preuzmu zemne ostatke 4 sina i braće sa mesta stradanja na lagerskom groblju.

Dragan Blažić, potomak streljanih 14. oktobra, kaže: "Kao i sve majke i žene koje su izlazile ovde su patile i tugovale, jel maltene se ugasilo prezime."

Milutin Ćurčić je prvi put odao poštu svom ocu Dušanu na lagerskom groblju, kada je imao samo 5 godina. Zapamtio je priču svoje majke, koja je danima molila nemačke stražare da joj dozvole da priđe groblju.

Milutin Ćurčić, potomak streljanih 14. oktobra, dodaje:"Prvi put sam došao ovde kad su bile postavljene krstače. Sve jedna, drugo, nije imalo mesta ovde da se postave. To je sve bilo krstača do krstače i sećam se da je majka bila u crnini."

Streljanje u Kraljevu dogodilo se u znak odmazde zbog pokušaja oslobađanja grada od nemačkog okupatora. U noći imeđu 15. i 16. oktobra streljano je 1736 civila, a narednih dana još njih 464. Spomen obeležja su simbolično posečena stabla za svaku žrtvu koju istoričari i istraživači danas, 84 godine kasnije, nastoje da identifikuju.

Mirjana Savić, Narodni muzej Kraljevo, objašnjava: "1970. godine počela je izgradnja ovog spomeničkog kompleksa, tako da smo danas konačno došli do onog pravog načina davanja pomena i obeležavanja pomena, a to je da se zna i ko su stradali, da se znaju njihovi osnovni biografski podaci."

Zoran Dobrić, autor filma o 14. oktobru, navodi: "Želim da podsetim Kraljevčane da stablo bez korena ne postoji. Da nikada ne zaborave šta se ovde dogodilo."

Amfiteatar u Spomen parku ovog 14. oktobra bio je popunjen uglavnom učenicima kraljevačkih osnovnih i srednjih škola. Posle služenja parastosa i polaganja venaca izveden je umetnički program "Sav je vazduh kamena tišina".