Ko je rodnu kuću Vuka Karadžića u Tršiću 10 puta obnavljao iz temelja

Rodnu kuću Vuka Karadžića u Tršiću Turci su palili, a porodica iznova podizala deset puta. 1933. godine, skoro ceo jedan vek nakon poslednjeg rušenja, kuća je obnovljena zahvaljujući meštanima i viđenim ljudima tog vremena, koji su verovali da je greh da se ognjište uništi, čak i kada tu više niko ne živi. Zahvaljujući njima, Vukovu spomen-kuću svake godine poseti više od 50 hiljada ljudi.

Kraj rečice Žeravije, na zgarištu porodične kuće Karadžića više od veka postojao je samo jedan simbol koji je svedočio da je nekada tu bilo sprsko domaćinstvo čija je sudbina pratila sve nedaće svog naroda. I ako decenijama niko od porodice nije kročio na imanje, meštani nikada nisu dozvolili da se uspomena na njih potpuno ugasi. Kamen po kamen svojim rukama i radom vratili su život u Vukovo dvorište.

"Bio je veliki entuzijazam svih tih i meštana i svih tih Podrinjaca iz okoline da se to uradi, da se to obnovi, jer na mestu gde je bila Vukova kuća bio je samo drveni krst i ništa više. Bila je jedna njiva ovako obrasla kukuruzom, zatim je to mesto bilo malo i zapušteno, neobrađeno, jer se verovalo da se kućni prag ne sme preorati", navodi Miodrag Mišić, iz Tršića Vukova kuća građena je na osnovu svedočenja lokalnog stanovništva, a po ugledu na tipične objekte u jadarskim selima iz 19. veka.

"Tada su kuće građene potpuno u skladu sa prirodnim okruženjem, ljudi su pažljivo birali mesto za kuću, a materijale su nalazili takođe u svom prirodnom okruženju. Znanja o izgradnji kuće prenosila su se sa generacije na generaciju i tako usavršavala", objašnjava Ana Čugurović, etnolog u Znamenitom mestu Tršić.

Miroslav Terzić, kustos istoričar u Znamenitom mestu Tršić ističe: „Pošto je kuća spaljivana više puta zaista je teško bilo sačuvati predmete koji su pripadali porodici, gotovo nemoguće. Međutim, ovde u kući postoje dva predmeta koja su zaista originalna i koja su pripadala porodici Karadžić - to su verige i jedan vatralj. Ta dva predmeta su pronađena baš u ognjištu u vreme kad je kuća obnavljana 1933.godine”.

Posadili su meštani tada i lipu, jer su Tršićani prenosili priču da je ispod takvog drveta Vukov otac ispalio metak iz kubure kako bi javio narodu da je na svet stigao sin. Pokraj te lipe do Vukove kuće već 92 godine prolaze ljudi iz celog sveta kako bi se upozanli sa životom dečaka iz malog sela čija su dela ostavila neizbrisiv trag u istoriji i kulturi jednog naroda.