Uspomena na župana Stefana Nemanju

Šume i močvare prekrivale su nekada čitav prostor leskovačkog petorečja. O tome svedoci vizantijsko ime Dendre, a kasnije i slovenska Dubočica i Glubočica  što upravo znači močvarni predeo. Pod tim imenom područje  današnje leskovačke kotline carskim snom vizantijskji car Manojlo prvi u 12. veku pokonio je velikom srpskom županu Stefanu Nemanji.

"Njemu kaže vizantijski car da čitav ovaj prostor ostavlja njemu i njegovom potomstvu što znači da tada Leskovac trajno dolazi pod vlast Stefana Nemanje i njegovih naslednika", kaže Vladimir Petković, diplomirani istoričar.

Već 1348. godine u povelji cara Dušana pominje se Leskovac kao veliko selo koje leži na obe strane reke. Da je ekonomski već osnažen govori podatak da je postao metoh manastiru Hilandar. Samo pedeset godina kasnije u povelji kneginje Milice pominje se prvi put kao grad. Uz to svetorodna loza uticala je na jačanje pravoslavlja podizanjem crkava i manastira na ovom području.

"U vreme Nemanjića Dubočica počinje da prosperira. Ovaj protor se masivnije naseljava. Crkve i manastiri bile u načičkane na sve strane, doduše nijedna nije bila carska zadužbina", kaže otac Miroslav Jovanović iz Pravoslavnog Duhovnog centra "Sveti Simeon Mirotočivi".

Crkava iz tog perioda bilo je nekoliko i u samom gradu. Jedna od njih takozvana Bela crkva nalazila se na mestu današnjeg Istorijskog arhiva. Nije slučajno što je baš kroz hram koji će nositi ime prepodobnog Simeona Mirotočivog i to u naselju Dubočica Leskovac želeo da sačuva uspomenu na svog prvog srpskog vladara.

Zvonimir Živković, starešina crkve Prepodobni Simeon Mirotočivi kaže da se nažalost dugo gradi, već punih osam godina i da je još puno posla ostalo.

"Samo za završetak grubih radova potrebno je oko 15 miliona dinara, a freskopisanje crkve ćemo pričekati", kaže Živković.

Sve ovo pokrenuo je tek 1995. godine otac Milios Mićić, koji je u Leskovac stigao iz Kninske krajine. U svom gradu Stefan Nemanja nema ni ulicu, dok je njegov sin Sveti Sava dobio relativno skoro, jednu malu, usku ulicu u prigradskom naselju.

Istorijsko sećanje, na svu sreću, počelo je da navire u godini velikog jubileja- devet vekova od rođenja oca srpske nacije. Stidljivo stiž ie predlog da se na zapadnoj kapiji grada na kružnom toku podigne veliki spomenik Stefana Nemanje.