Večna kuća patrijarha Pavla

Patrijarh Pavle izrazio je želju da bude sahranjen u manastiru Rakovica pored crkve svetih arhangela Mihaila i Gavrila.

Igumanija, mati Jevgenija povukla se u izolaciju, međutim, ipak je izašla u susret medijima i odgovorila na pitanja kratkim pisanim odgovorima, u kojima ističe da je patrijarg Pavle bio pravi duhovni vođa i izuzetna ličnost.

Sestrinstvo nije znalo vreme sahrane, ali kažu da o tome brine Crkveni odbor.

Za poslednju volju patrijarhovu, da svoju večnu kuću pronađe u okviru manastira u Rakovici sestrinstvo zna već 10 godina.

Igumanija manastira je rekla da se za razloge lične volje patrijarha nije pitalo, ali se pretpostavlja da je razlog njegovog izbora činjenica da u porti tog manastira leži patrijarh Dimitrije prvi patrijarh obnovljene Srpske pravoslavne crkve.

Poslednji put patrijarh Pavle je prisustvovao hramovnoj slavi, saboru svetog Arhangela Mihaila pre tri godine, neposredno pred odlazak na bolničko lečenje.

Kažu da je volio manastir u Rakovici kako zbog osobenog mira, tako i zbog napora sestrinstva da manastir učine duhovnim svetilištem.

U manastir živi deset monahinja i iskušenica.

Istorijat manastira Rakovica

Smatra se da je prvobitni manastir Rakovica podignut u 14 veku na Avali, a prvi  pisani podaci o njemu datiraju iz  1502 godine.

Prema narodnom predanju ktitori manastira su bili kraljevi Milutin i Dragutin.

Prema povelji iz 1701. ktitor je bio Radul I Crni,  zet kneza Lazara Hrebeljanovića.

Manastir je krajem 16. veka premešten na sadašnje mesto sa prvobitne lokacije iznad sela Rakovice. Nepovoljan položaj manastira (pored naselja, u blizini važne saobraćajnice) učinio ga je lakom metom za turska pljačkanja, tako da je preseljen na skrovitije mesto, dublje u šumu.

Manastir je tokom svog burnog postojanja pretrpeo nekoliko velikih razaranja da bi ga Knez Miloš konačno obnovio odmah posle Drugog srpskog ustanka.

Knez Miloš Obrenović sagradio je konak 1822 godine a njegov sin knez Mihajlo Obrenović je 1862 godine nastavio obnovu manastira.

O manastiru je još brinula i knjeginja Ljubica kao i Tomanija Obrenović supruga Jevrema Obrenovića, Miloševog brata.

Manastirski živopisi sačuvani su u fragmentima.

U čast Miloševe žene Ljubice, koja je brinula o manastiru, jedan manji konak poneo je njeno ime.

U manastiru su sahranjeni Milošev sin Todor, Milošev brat gospodar Jevrem Obrenović i njegova supruga Tomanija, veliki dobrotvor manastira, njena dva sina, sedam ćerki i dva unuka .

U porti se nalazi i grobnica namesnika Milivoja Blaznavaca i njegove žene Katarine, Jevremove unuke, kao i grob velikog junaka Prvog srpskog ustanka Vase Čarapića. 

U manastiru Rakovica sahranjen 1930. godine i patrijarh srpski Dimitrije.

Preko puta manastira nalazi se kapela i izvor Svete Petke.