"Osvetnici" posle timova "iz snova" i "iskupljenja"

Tim se sastojao od najboljeg što je severnoamerički kontinent mogao da ponudi, uključujući imena koja su postala legendarna u svetu sporta kao što su Majkl Džordan, Medžik Džonson, Lari Berd, Karl Meloun, Skori Pipen, Patrik Juing i Džon Stokton. Svaki od njih je već imao status žive legende u NBA ligi, ali je njihovo udruživanje stvorilo ekipu koja je imala veliko jedinstvo individualnih talenata.

Uloga selektora Čaka Dejlija bila je ključna za uspeh tima. Njegova sposobnost da ujedini ovaj skup velikog broja individualnih talenata u ekipu koja je besprekorno funkcionisala često se pominje na trenerskim tribinama širom sveta. Pod njegovim rukovođenjem, "dream team" ne samo da je osvojio medalju, već je u neku ruku definisao standarde koji su kasnije postavljeni za Ameriku na međunarodnim takmičenjima.

Olimpijske igre u Barseloni 1992. godine označile su period renesanse u američkoj košarci. Drim tim je ne samo ponovo ujedinio zemlju oko zajedničkog cilja, već je i ostvario veličanstvenu tribinu koja je oborila sve pred sobom. Igre su bile vitrine za njihovu neverovatnu sposobnost i kulturni uticaj.

Od tada, nasleđe "tima snova" iz 1992. godine živi kao besmrtan uzorak koji je inspirisao neke nove slavne timove ove selekcije. Oni su postavili standarde u timskoj sinergiji, efikasnosti i vrhunskoj izvedbi koje su uticale na razvoj sporta i postale uzorak za formiranje nekih narednih supertimova.

Pekinški "tim iskupljenja"

Kao i njegov veliki prethodnik, i "tim iskupljenja" kako su ga nazvali nastao je posle novog razočaranja na igrama u Atini 2004. godine kada su Sjedinjene Držve u polufinalu poražene od Argentine, a potom u borbi za bronzu nadigrale Litvaniju.

U ovom timu iz Atine su prvi put na međunarodnoj sceni igrali Džejms, Entoni, Vejd, igrači koji su draftovani samo godinu dana ranije, ipak Fibina pravila, nedostatak sreće i manjak racionalnih rešenja u trenucima od velikog značaja ponovo su pokrenuli nezadovoljstvo javnosti koje je proizvelo novi supertim.

Ekipa pod nazivom "redeem team" imala je za cilj da se iskupi, iskupi za neprijatnost priređenu navijačima koji su pre početka turnira miljenicima pripisali zlato.

Majk Križevski, verovatno najbolji koledž trener svih vremena okupio je silovitu ekipu. Najkorisniji igrač lige Kobi Brajant vodio je Džejmsa, Vejda, Pola, Boša, Hauarda koji su tada bili najbolji igrači na svojim pozicijama...

I zaista su se iskupili. Imali su maksimalni učinak na turniru, a jedini pravi otpor pružila im je selekcija Španije u finalu. "Furija" je tada dala vipe od svog maksimuma i više nego što je iko očekivao. Uspevala je da drži priključak tokom čitavog meča, bila je na dva poena zaostatka početkom odlučujućeg perioda, ali je "tim iskupljenja" bio previše veliki zalogaj, pa je poenima Kobija Brajanta i čvrstom odbranom uspeo da se odlepi i privede meč mirnijoj završnici.

Od tada, pa do 2019. godine Sjedinjene Države bile su neprikosnovene na svim međunarodnim takmičenjima.

Munobasket u Turskoj 2010, Olimpijske igre 2012. godine u Londonu, Svetsko prvenstvo 2014. u Španiji i Olimpijske igre 2016. godine u Riju.

Na svim ovim smotrama Sjedinjene Države su bile u izuzetno jakim sastavima, iako su povremeno izostajali: Džejms, Kari, Durent i Brajant.

Period loših rezultata i potreba za novim iskupljenjem 

Od 2016. godine i Olimpijskih igara, nastupila su tri takmičenja na kojima ekipa nije ispunila očekivanja, ili u jednom slučaju ne do kraja. Na Svetskom prvenstvu 2019. u Kini, su sa znatno lošijim sastavom završili na za njih poražavajućoj šestoj poziciji.

Potom su osvojili jedan od takmičarski najlošijih olimpijskih turnira u Tokiju 2021. godine, da bi na Mundobasketu 2023. godine u borbi za bronzu završili na četvrtoj poziciji.

Svetski turniri su Španiji i Nemačkoj doneli titule prvaka, a Amerika je gubila od selekcija koje su mogle samo da sanjaju o potencijalnim trijumfima.

Poslednje takmičenje u Indokini prelilo je čašu, pa je selektor Stiv Ker, verovatno poslednji put na međunarodnom takmičenju u isti tim uspeo da okupi Lebrona Džejmsa, Kevina Durenta, Stefa Karija i Entonija Dejvisa, superzvezde najbolje košarkaške lige na svetu.

Pomoć u ekspediciji na odbranu olimpijskog zlata praviće im: Bem Adebajo, Devin Buker, Entoni Edvards, Tajris Haliberton, Džru Holidej, Džejson Tejtum, Derik Vajt koji je zamenio Kavaja Lenarda, ali i Džoel Embid koji je pogazio reč datu predsedniku Francuske Emanuelu Makronu i umesto "sudbonosnog da" Vensanu Koleu, izabrao Stiva Kera.

Najveće pitanje koje se postavlja nije vezano za uspeh, jer svi očekuju zlatnu medalju "osvetnika" već status igrača i kako je formirana hijerarhija. Naime, bar po nekim ranijim komentarima, čini se da se u sastavu koji će leteti u Pariz ne zna ko je lider.

Košarkaš Minesote, Entoni Edvards za sebe smatra da je prva opcija u sastavu i da svi treba njemu da se prilagođavaju.

Mišljenje sa njim ne deli nekoliko košarkaša koji su po završetku priprema u kampu u Americi izjavili da je još uvek najbolji i najspremniji igrač u timu ujedno i njegov najstariji i najiskusniji, Lebron Džejms.

Bilo kako bilo, ekipa koju je odabrao Stiv Ker jedna je od najboljih u istoriji olimpijskih turnira, bar po imenima koja ga čine.