Majstori baroka – Žan-Mari Lekler

Rođen 1697. godine u Lionu, pored toga što je bio violinista, kompozitor, pedagog i baletski igrač, Lekler je bio i osnivač francuske violinske škole. Njegovo igračko umeće mu je 1716. godine donelo položaj u Lionskoj operi u kojoj provodi narednih par godina, često sa trupom posećujući Pariz. Tih godina stiče naklonost Žozefa Bonijea, imućnog francuskog aritstokrate, koji je objavio zbirku njegovih violinskih sonata, a sa kojom je Lekler stekao veliku popularnost u pariskom muzičkom miljeu. Godine 1726. odlazi u Torino da uči kod violiniste i kompozitora Đovanija Batiste Somisa, i dve godine kasnije objavljuje i drugu zbirku violinskih sonata.

Svoja dela Lekler je izvodio u Londonu, Kaselu i Parizu, i tako stekao reputaciju jedne od vodećih ličnosti francuske violinsko-kompozitorske škole. Njegova popularnost i kao kompozitora i kao violiniste virtuoza stigla je i do francuskog dvora, te je postao član Kraljevske muzike na dvoru Luja XV, kome je Lekler u znak zahvalnosti posvetio treću zbirku violinskih sonata. 

Savremenici su Žan-Marija Leklera opisivali kao „francuskog Korelija" i „najčuvenijeg francuskog umetnika instrumentalne muzike". Specifičnost njegovih kompozicija bila je u tome da je izmenio Korelijev sonatni oblik, uklopivši ga u francuski stil. Rezultat takvog poduhvata je stil koji se naziva „ujedinjeni ukus", a u kojem se kombinuje italijanski tip sonate sa elementima plesne ritmike i stilske elegancije izvedene iz baletske muzike Žan-Batista Lilija. Leklerove sonate su tehnički vrlo zahtevne i od izvođača zahtevaju veliku spremnost.

Autorka emisije: Saša Tošković